Sessie gepauzeerd om Fast & Furious | te starten Nieuws, sport, banen

Het begin van de legislatuur kan soms vervelend zijn. Zeker, er is pracht en praal, de beëdiging van nieuwe leden en de praal van de staat. Maar tussendoor is het een hoop zitten en wachten.

Niet zo voor de start van de legislatuur van 2023 op woensdag. In de dagen voordat de sessie begon, vroeg senaatsvoorzitter Craig Blair, R-Berkeley, de pers en het publiek om op te letten. Hij waarschuwde dat de Senaat op de eerste dag maar liefst 25 rekeningen zou goedkeuren.

De Senaat heeft de afgelopen jaren de eerste dag nodig gehad om rekeningen goed te keuren, grondwettelijke regels op te schorten die vereisen dat rekeningen op drie afzonderlijke dagen moeten worden gelezen en snel een paar rekeningen naar het Huis van Afgevaardigden te sturen. Meestal zijn dit wetsvoorstellen die in het voorgaande jaar door de Senaat zijn aangenomen, vaak unaniem en met de steun van de Democratische Caucus van de Senaat, maar die simpelweg nooit de finish in het Huis hebben gehaald.

De Senaat keurde woensdag 23 wetsvoorstellen goed, waarvan sommige aan die criteria voldeden. Het vastleggen van een ziekenhuisvergoeding voor de werknemersverzekeringen was zo’n rekening. De Senaat keurde dit wetsvoorstel vorig jaar goed, maar het Huis van Afgevaardigden zette het op de inactieve agenda en nam het nooit aan.

Nu het Wheeling Hospital over de boeg van het staatsschip schoot door aan te kondigen dat ze PEIA per 1 juli niet meer zouden accepteren vanwege lagere PEIA-vergoedingen in de staat dan wat ziekenhuizen buiten de staat ontvangen, was snelle actie noodzakelijk. De Senaat kan zeggen “Ik zei het je toch” omdat hij dit vorig jaar probeerde aan te pakken. Het budget van gouverneur Jim Justice voor het volgende fiscale jaar omvat financiering om verhogingen van de betalingstarieven te dekken in afwachting van dit wetsvoorstel.

Maar hoewel ik snelle actie van de Senaat verwachtte om het ministerie van Volksgezondheid en Human Resources te hervormen, had ik niet verwacht dat ze op de eerste dag een geheel nieuw wetsvoorstel zouden goedkeuren dat DHHR in drie secties zou verdelen. Maar dat deden ze, en dat deden ze unaniem. Ik vermoed dat het wetsvoorstel gedeeltelijk is geschreven door de voormalige plaatsvervangend secretaris van de DHHR, Jeremiah Simmons, die nu in de wetgevende macht werkt. Ik zal volgende week een gedetailleerd verhaal hebben over hoe deze wet werkt.

Ik had ook niet verwacht dat de antikritiek op de wet op de rassentheorie zo snel zou terugkeren. Natuurlijk wist ik dat dezelfde rekening terug zou komen. Ik heb vorige week veel voorspeld in deze column, en de hoofdsponsor van het wetsvoorstel van vorig jaar, afgevaardigde Chris Brett, R-Kanawha, heeft het woensdag opnieuw in het Huis geïntroduceerd. De wet van vorig jaar werd afgezwakt waar hij begon toen Brett hem voor het eerst introduceerde, maar hij doofde uit in de laatste seconden van de senaatscyclus van 2022.

Twee nieuwe wetsvoorstellen die op de eerste dag door de Senaat zijn aangenomen, bepalen hoe lang noodsituaties kunnen duren en hoeveel federaal geld dat tijdens noodsituaties naar de staat wordt gestuurd, in één keer kan worden uitgegeven. De wetgevende macht heeft een paar jaar geleden een plafond van $ 150 miljoen op portefeuilles gezet, waarbij de wetgevende macht goedkeuring nodig heeft voor alle uitgaven daarboven. Het nieuwe wetsvoorstel van de Senaat verlaagt die limiet tot $ 10 miljoen in een bepaald fiscaal jaar.

–

De rekening van $ 10 miljoen zou u precies moeten vertellen hoe de senaat op dit moment over gouverneur Jim Justice denkt. Nog maar een paar jaar geleden hielp de Senaat een wetsvoorstel van het Huis om de noodbevoegdheden van de gouverneur te beperken, omver te werpen. Het was ook nog maar een paar jaar geleden dat de Senaat en de gouverneur samenwerkten om de personenbelasting af te bouwen.

Republikeinse senatoren die ik heb gesproken, zijn nog steeds voorstander van het geleidelijk afschaffen of verlagen van de inkomstenbelasting, maar verwacht niet dat ze instemmen met het plan van Justitie om de inkomstenbelasting de komende drie jaar met 50% te verlagen.

Ik vind het interessant dat het plan van de gouverneur na het derde jaar 800 miljoen dollar zou terugbetalen aan de belastingbetaler. Dat is ongeveer hetzelfde bedrag als het plan van de Senaatsrepublikeinen dat ze dit jaar zouden hebben ingediend, aangezien de kiezers in november amendement 2 goedkeurden. Hun plan zou $ 515 miljoen hebben teruggegeven aan de belastingbetaler als de kiezers hen de grondwettelijke bevoegdheid hadden gegeven om zes klassen van materiële persoonlijke eigendomsbelasting af te schaffen, en de inkomstenbelasting met 10% te verlagen, waardoor ongeveer $ 250 miljoen aan de belastingbetaler zou worden teruggegeven.

Ik denk niet dat het toeval is dat het belastingplan voor justitie hetzelfde bedrag aan de belastingbetaler zou teruggeven als de senaatsrepublikeinen wilden doen. De Senaat haalde in de zomer zijn neus op om de 10% inkomstenbelasting van Justitie te verlagen en concentreerde zich liever op amendement 2 en zijn plan voor belastinghervorming. Justitie ging in november op pad om het publiek te verzamelen tegen het 2e amendement en het amendement ging in vlammen op.

Dus zal de Senaat doorgaan, zijn eigen veranderingen aanbrengen, of het plan van de gouverneur drastisch veranderen uit wrok? Blijf kijken.

–

Een ding om op te letten tijdens deze sessie is of sommige wetgevers wetten zullen wijzigen om verschillende kandidaten voor bepaalde functies, zoals gouverneur, pijn te doen of te helpen.

Een wetsvoorstel dat donderdag kort op de agenda van de commissie stond, Senaatswet 66, lijkt volledig gericht te zijn op de Republikeinse gubernatoriale kandidaat Chris Miller, eigenaar van de Nederlandse Miller-autoketen in het zuidwesten van Virginia en zoon van Rep. Carol Miller, A.J. De enige sponsor van het wetsvoorstel is senator Eric Nelson, R-Kanawa, die ooit in het 35e district van het huis liep met collega-voorzitter Moore Kapito, R-Kanaawha, voorzitter van de House Judiciary Committee.

De enige grote wijziging van het wetsvoorstel in de bestaande staatswet verwijdert een uitzondering in de kieswet die kandidaten voor een ambt toestaat reclame te maken voor producten of diensten die hun kandidatuur niet vermelden.

Ik weet niet waar al deze advertenties zijn, maar ik weet wel dat Miller advertenties heeft in “West Virginia Executive Magazine” die de grens tussen een advertentie voor Dutch Miller en een campagneadvertentie lijken te vervagen. De advertentie van één pagina bevat Millers foto en campagnelogo bovenaan, twee kolommen met tekst die de Nederlandse Miller en Millers opvoeding promoten, en een zijbalk die Millers campagne promoot.

Ik ben het ermee eens dat de advertenties op zijn best verwarrend zijn en in het slechtste geval overdreven. Maar het wetsvoorstel lijkt regelrecht op één kandidaat gericht te zijn.