Risico op BA.5-infectie bij mensen die zijn blootgesteld aan eerdere SARS-CoV-2-varianten

Aan de redactie:

In de afgelopen maanden is omicron (B.1.1.529) de dominante variant geworden van het ernstige acute respiratoire syndroom coronavirus 2 (SARS-CoV-2), met een zekere mate van immuunontduiking.¹ De primaire subvarianten van de omicron, BA.1 en BA.2, worden in veel landen geleidelijk verdrongen door BA.5, mogelijk als gevolg van verhoogde overdraagbaarheid en gedeeltelijke immuunontduiking veroorzaakt door BA.1 en BA.2.^2,3 De bescherming die BA.1 biedt tegen infectie door de BA.5-subvariabele is van cruciaal belang omdat aangepaste vaccins in klinische onderzoeken gebaseerd zijn op BA.1.

Portugal was een van de eerste landen die getroffen werd door de BA.5-dominantie. We hebben de National Registry for Coronavirus Disease 2019 (Covid-19) (SINAVE) gebruikt om het risico op BA.5-infectie te berekenen bij proefpersonen met gedocumenteerde infectie met eerdere varianten, waaronder BA.1 en BA.2. Het register omvat alle gevallen die in het land zijn gemeld, ongeacht de klinische presentatie.

Figuur 1. Figuur 1. Beschermend effect van eerdere SARS-CoV-2-infectie op infectie met de Omicron BA.5-variant.

Zoals weergegeven in paneel (a), identificeerden we de perioden (in verschillende kleuren) waarin een enkele variant vertegenwoordigd was in meer dan 90% van de steekproefisolaten (gegevens van het nationale ernstige acute respiratoire syndroom coronavirus 2). [SARS-CoV-2] genetische diversiteitscontrole⁴). De grijze perioden vertegenwoordigen de tijden dat er meer dan één variabele in omloop was. Gezien de relatief langzame overgang tussen de dominantie van de omicron BA.1-variant en de dominantie van de omicron BA.2-variant, hebben we BA.1 en BA.2 in de analyse samengevoegd. We hebben geen proefpersonen opgenomen die zijn geïnfecteerd binnen de 90 dagen voorafgaand aan de dominantie van de subfactor ommicron BA.5. Panel B toont de werkzaamheid van bescherming tegen infectie tijdens de BA.5-controleperiode (vanaf 1 juni 2022) bij proefpersonen met een enkele infectie in de dominantieperiodes van de verschillende varianten, zoals weergegeven in panel A, vergeleken met proefpersonen zonder gedocumenteerde infectie per 1 juni. Mensen met een infectie voor 1 juni werden niet meegenomen in het onderzoek. 𝙸 Staven vertegenwoordigen 95% betrouwbaarheidsintervallen.

Nationale genetische surveillance voor SARS-CoV-2 heeft perioden geïdentificeerd waarin verschillende varianten meer dan 90% van de isolaten uitmaken.⁴ We identificeerden alle proefpersonen die hun eerste infectie hadden in de controleperiodes voor elke variabele, om hun infectierisico tijdens de BA.5-controleperiode te berekenen (Figuur 1a). We hebben BA.1 en BA.2 samengevoegd vanwege de langzame overgang tussen de twee subvariabelen in de populatie. Ten slotte hebben we het risico van BA.5 berekend voor een populatie die geen gedocumenteerde infectie had voorafgaand aan BA.5-dominantie (1 juni 2022).

We ontdekten dat eerdere SARS-CoV-2-infectie een beschermend effect had tegen BA.5-infectie (Figuur 1b en Tabel S1 in de Aanvullende Bijlage, beschikbaar met de volledige tekst van deze brief op NEJM.org), en deze bescherming was maximaal voor eerdere infectie met BA.1 of BA.2. Deze gegevens moeten worden beschouwd in de context van penetrantie-infectie in een sterk gevaccineerde populatie, aangezien meer dan 98% van de onderzoekspopulatie in Portugal de primaire vaccinatiereeks vóór 2022 voltooide.

De onderzoeksopzet kan niet alle confounders elimineren (zie discussiesectie in de aanvullende bijlage). Daarnaast is een beperking het vermeende effect van verminderde immuniteit in een populatie met heterozygote immuniteit (voorafgaande infectie en vaccinatie). We ontdekten dat BA.1- of BA.2-infectie bij gevaccineerde personen een hogere bescherming bood tegen BA.5 dan infectie met pre-omicronvarianten, in overeenstemming met een recent rapport van een negatief testontwerp.⁵ BA.1- of BA.2-infecties kwamen echter dichter bij de periode van BA.5-dominantie voor dan infecties met eerdere varianten. De perceptie bestaat dat de bescherming die wordt geboden door een eerdere infectie met BA.1 of BA.2 erg laag is, gezien het grote aantal infecties met BA.5 onder personen die eerder met het BA.1- of BA.2-virus zijn geïnfecteerd. Onze gegevens suggereren dat deze perceptie waarschijnlijk het resultaat is van een grotere groep proefpersonen met BA.1- of BA.2-infectie in vergelijking met infectie door andere subvariabelen, en wordt niet ondersteund door de gegevens.

Over het algemeen vonden we dat penetrerende infecties met de BA.5-variant minder waarschijnlijk waren bij mensen met een voorgeschiedenis van SARS-CoV-2 in een sterk gevaccineerde populatie, vooral bij eerdere BA.1- of BA.2-infecties, dan bij niet-geïnfecteerde proefpersonen . .

Joao Malato, MA.
Instituto de Medicina Molecular João Lobo Antunes, Lissabon, Portugal

Roy M. Ribeiro, Phil D.
Los Alamos National Laboratory, Los Alamos, New Mexico

Pedro P. Leite, MD
Pedro Casaca, Maryland
Eugenia Fernandez, Ph.D.
Direção Geral da Saúde, Lissabon, Portugal

Carlos Antunes, Ph.D.
Universiteit van Lissabon, Lissabon, Portugal

Valter R. Fonseca, MD, Ph.D.
Direção Geral da Saúde, Lissabon, Portugal

Manuel C. Gomez, Ph.D.
Universiteit van Lissabon, Lissabon, Portugal

Luis Graca, MD, Phil D.
Instituto de Medicina Molecular João Lobo Antunes, Lissabon, Portugal
[email protected]

Dit bericht is op 31 augustus 2022 geplaatst op NEJM.org.