PH faillissementsmythe en “Chinese schuldslavernij’

In mei 2017 bracht het tijdschrift Forbes een column uit die beweerde dat “de nieuwe schuld van $ 167 miljard van de Filippijnen zou kunnen stijgen tot $ 452 miljard: China zal hiervan profiteren.” Geschreven door Anders Kaur, die is afgeschilderd als een “onafhankelijke” geopolitieke risicoanalist.

“Meer dan 10 jaar”, voorspelde Kaur stoutmoedig, “zou kunnen versterken” [the] De schuldquote in de Filippijnen is 296 procent, de hoogste ter wereld. “Dutertenomics zal de Filippijnen in virtuele slavernij brengen, gevoed door dure leningen uit China”, zei hij.

Destijds beweerde ze dat de voorspellingen van Corr dwaas waren en 240 tot 250 procentpunten bedragen. Het is echter internationaal en in de Filippijnen veel geciteerd.

Domme veronderstellingen, domme voorspellingen

Rond 2016-2017 verwachtten de Filippijnse autoriteiten, waaronder het Bureau of the Treasury (BoT), dat de schuld tussen 2017 en 2022 matig zou afnemen.

In het verleden zorgde een pandemische verwoesting ervoor dat de schuldenlast wereldwijd steeg. Maar is de Filippijnse schuld per BBP gestegen tot 300 procent, zoals Corey voorspelde? Nee dat deed je niet. Vandaag vertegenwoordigt het ongeveer 60 procent van het BBP (bruto binnenlands product) en is het duurzaam (zie figuur 1).

Is China, zoals verwacht, verantwoordelijk voor het grootste deel van deze schuld? Nee nee. Meer dan 70 procent van de schuld is lokaal. Domineert China de buitenlandse schuld? Nee nee.

Acht buitenlandse crediteuren zijn goed voor driekwart van de totale buitenlandse schuld van de Filippijnen. Japan domineert een derde van deze religie, en het behoort tot een eigen categorie. Gevolgd door de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Nederland. Zelfs Taiwan is een grotere geldschieter dan China, wiens rol in de buitenlandse schuld ongeveer 5% van het totaal is (zie figuur 2).

Dus Corey’s “voorspellingen” voor 2017 hebben absoluut niets te maken met de economische realiteit. Zijn opmerking in Forbes was net zo gebrekkig als ik een half decennium geleden betoogde.

In het licht van zijn eigen cijfers staat Corr er 240 procentpunten naast.

Banen geopolitieke wrok

Anders Kaur heeft een heel eigenaardige achtergrond. De meeste van zijn klanten zijn verbonden aan het Pentagon en zijn militaire bondgenoten en defensie-aannemers. Hij was assistent van Booz Allen Hamilton op Hawaï, net als Ed Snowden toen hij nog voor de CIA werkte.

Bovendien diende Core een half decennium in de Amerikaanse militaire inlichtingendienst. Hij voerde “onderzoek” uit voor het Amerikaanse leger in Afghanistan, bij het US Pacific Command en het US Special Operations Command in de Stille Oceaan. Volgens zijn eigen getuigenis lijkt hij zich te specialiseren in destabilisatie-inspanningen. Vandaar zijn activiteiten en klanten in de Filippijnen, Taiwan, Pakistan en recentelijk Oekraïne.

In 2017 heeft Corr geen bewijs geleverd om zijn Filippijnse schuldvorderingen te staven. De opmerking werd echter al snel hergebruikt in de westerse media. Hoewel Corr later werd ontslagen bij Forbes.

Wanneer beleggingsanalisten dergelijke grove marktmislukkingen begaan, worden ze meestal ontslagen, geschorst of, in het geval van een inbreuk, beboet en vastgehouden. Dit was niet het geval bij Corr.

Ondanks de rampzalige voorspelling wordt Currie nog steeds gebruikt als een “expert” door grote internationale media, zoals Bloomberg, Fox, CNBC, The New York Times, Nikkei Review, Al Jazeera en UBI. In haar rapport uit 2022 portretteert de Congressional Research Service Core nog steeds als een expert op het gebied van de Zuid-Chinese Zee en ‘Chinese strategieën’.

De leidende Filippijnse waarnemers bleken naïever te zijn.

Hoe nepnieuws de overhand heeft in de Filippijnen

Toen Forbes de brief van Core publiceerde, droeg GMA News, een van de grootste netwerken, de stoutmoedige titel: “China zal hiervan profiteren: het P8.2T-infraprogramma van Duterte kan PHL tot ‘slavernij’ dwingen.”

Rappler was er snel bij om communistische leider Jose Maria Sison te interviewen, die nog steeds in Nederland is en sinds 2002 door de Verenigde Staten wordt aangemerkt als een “persoon die terrorisme ondersteunt”. Sison beweerde dat “Chinese leningen PH kunnen opsluiten omdat ze het Westen hebben opgegeven PH Zee.” Rappler gebruikte een promovendus om het verhaal te versterken van hoe het land “in de sinistere schuldenval van China was gevallen”. Hij zag Kaur voor zich als een expert in het “Xinjiang Concentration Camp”.

Rappler ontving financiering van de geheimzinnige Amerikaanse miljardair Pierre Omidier, die samenwerkte met het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de National Endowment for Democracy.

ABS-CBN News, een ander groot nieuwsnetwerk, publiceert vaak Kaur’s opmerkingen waarin wordt gewaarschuwd dat het land “soevereiniteit riskeert met leningen uit China”, hem afschilderend als een expert op het gebied van COVID-shutdowns”, en citeerde onlangs zijn luidruchtige verklaringen dat de Oekraïne-crisis China zou uitlokken om “zijn greep in Azië te verstevigen”.

ABS-CBN is eigendom van de familie Lopez, een sterk Filipijns ras.

De Philippine Star heeft een opiniestuk uitgebracht waarin wordt gesuggereerd dat de bouw van infrastructuur van de regering-Duterte “de Filippijnen met China zou verwarren”. Federico Pascual, Jr. citeerde Core letterlijk en waarschuwde dat “Duterte-apologeten” de Forbes/Core-feiten niet kunnen verwerpen.

De belangrijkste eigenaar van Star is MediaQuest Holdings Inc. , een dochteronderneming van PLDT Communications, dat onder zeggenschap staat van het in Hong Kong gevestigde First Pacific; Die op zijn beurt wordt geleid door de Indonesische oligarch Anthony Salem en wordt geleid door Manuel Pangilinan, een criticus van Duterte en China, evenals zijn bestuurslid, voormalig minister van Buitenlandse Zaken Albert del Rosario.

Later bracht Del Rosario’s ADR Stratus Institute een onderzoekspaper uit over de globalisering van China’s Belt and Road waarin wordt gewaarschuwd voor “voorgenomen Chinese investeringen in de Filippijnen”. Voor ADRi bewees het stuk van Core het punt.

Deze verkooppunten hebben een gemeenschappelijke noemer: ze zijn afhankelijk van buitenlandse financiering, zijn voor 1 procent eigendom van de Filipijnse elite, of beide. Vreemd genoeg versterkt hun promotie van Corr de perceptie dat journalistieke integriteit niet hun primaire doel is.

Economische moordromans huurmoordenaars

De voorspellingen van Corr hebben geen voorspellende kracht. Zijn activiteiten doen meer denken aan de activiteiten van de ‘economische dode mannen’; Dat wil zeggen, “hoogbetaalde professionals die landen over de hele wereld bedriegen met biljoenen dollars”, zoals John Perkins het ooit zei.

De echte vraag is, waarom worden deze economische moordenaars nog steeds gebruikt als “onafhankelijke analisten” door enkele van ’s werelds machtigste internationale media?

En waarom promoten Filippijnse media die eigendom zijn van buitenlandse belangen en/of lokale oligarchie nog steeds de verhalen van Cor, in het volle besef dat deze moorddadige fantasieën nepnieuws zijn?

Dan Steinbock is de oprichter van The Difference Group en een internationaal erkende expert op het gebied van de wereldwijde multipolaire economie. Hij heeft gewerkt bij het Institute of India, China and America (VS), het Shanghai Institute of International Studies (China) en het European Union Centre (Singapore). Voor meer zie http://www.differencegroup.net/.

In 2017 meldde Forbes dat president Duterte de Filippijnen tegen 2022 tot Chinese schulden zou dwingen en de economie failliet zou laten gaan. Het nepverhaal werd op grote schaal gepromoot door internationale en Filippijnse media. De vraag is: waarom?

Bronnen: Forbes / Corr; Filippijnse Treasury Office (BoT)

Figuur 1 Filippijnse staatsschuld, 2016-2022 (% van het bbp)

* Totale buitenlandse schuld van de Filippijnen per crediteurland. Per 31 december 2021

Bron: BSP