Beppenster, België (AFP) – Paul en Madeleine Brasseur waren thuis met hun twee zonen in het Belgische Beppenster toen ’s avonds laat ‘het water plotseling kwam’.
“Het was als een tsunami”, zei Paul Brasseur, 42, de manier waarop je het huis binnenkwam en het bleef stijgen in plaats van dalen.
De familie ging naar boven en bleef ’s nachts veiligheid zoeken terwijl het water gestaag onder hen klom. Ze belandden op het dak en keken toe.
“We begonnen gebouwen te zien instorten, mensen op daken, gebouwen die instortten, in het water vallen”, zei Brassor.
Uiteindelijk, terwijl ze van dak naar dak gingen, zaten ze op een met 15 andere mensen, uren wachtend op hulp. Een reddingsboot voor kinderen arriveerde, maar die begon water op te zuigen terwijl een geïmproviseerde pier begon in te storten. Brasser hield zijn zonen tegen.
‘We hebben het al die negen uur volgehouden,’ zei Brassor, die sinds zijn tiende in Pepinster woont, en toen kwamen de burgers, de vader van de beste vriend van mijn zoon… de daken op en redden ons ook. “
Meer dan 180 personen België en Duitsland bleven niet gespaard van de enorme overstromingen die woensdag en donderdag door delen van West-Europa raasden. Duizenden die dat deden, zoals de familie Brassor, vonden hun huizen verwoest of zwaar getroffen.
Terwijl het water zich terugtrekt, is de aandacht gericht op de formidabele taak om de schade veroorzaakt door stormen te herstellen – en op de enorme tol die wordt geleden door de mensen in de getroffen gebieden.
In Bad Neuenahr-Ahrweiler, in het westen van Duitsland, bracht Andreas Wachtveitel zaterdag door met het verwijderen van puin uit zijn flatgebouw. Het huis en kantoor van de 39-jarige zijn door water geraakt en zwaar beschadigd, dus hij weet niet wat hij nu moet doen.
“Het was het ergste dat me ooit is overkomen”, zei Wachtveitel, die onder de modder zat. “Godzijdank leeft iedereen in ons huis nog, maar hij was dichtbij.”
Hij zei dat de geluiden van het water dat naar de lagere verdiepingen van zijn gebouw stroomde en het geschreeuw in de buurt hem achtervolgden.
‘We hoorden geschreeuw van de andere kant’, zei Wachtveitel. “Er is een kliniek en de patiënten zitten vast.”
Franco Romanelli, eigenaar van Pizzeria Roma in dezelfde stad, stond voor het restaurant dat zijn broodwinning was geweest, terwijl arbeiders kapotte meubels verwijderden.
“Het heeft lang geduurd om het restaurant te bouwen om het te krijgen wat het is,” zei hij. “En nu na de pandemie is dit catastrofaal.”
“We hebben het niet over een paar duizend euro” om de schade te herstellen, zei hij. “Ik heb een grove berekening gemaakt; we hebben het over een paar honderdduizend euro om de boel weer op te bouwen.”
Romanelli, oorspronkelijk afkomstig uit de regio Abruzzen in Italië, kwam in 1979 naar Ahrweiler toen hij 15 jaar oud was. Hij zei dat de schade aan zijn geadopteerde huis verwoestend is.
“Als ik nu naar Ahrweiler kijk, kan ik huilen”, zei hij. “Het is mijn thuis.”
In Nederland begonnen duizenden mensen die de bedreigde gebieden op donderdag en vrijdag hadden geëvacueerd, zaterdag terug te keren naar huis om de schade op te nemen.
In Bromelen, in het zuiden van Nederland, ontdekte Will DB dat zijn kelder volledig onder water stond. D.B., 75, had zorgvuldig belangrijke decennia aan tijdschriften, foto’s en documenten verzameld. Ze waren allemaal in de kelder van zijn huis. Wat niet helemaal verdween, was het in water onder te dompelen en het te vernietigen.
“Afgezien van de sentimentele waarde, die ik het belangrijkst vind, verdwenen tijdschriften en radiopodcasts van 1960 tot 1997”, zei hij, terwijl hij een gedestilleerd exemplaar van een tijdschrift uit 1924 pakte terwijl hij water uit zijn kelder pompte.
Op straat stond de gezinsauto Kant nog gedeeltelijk onder water. Een rubberen laars dreef in hun ondergelopen tuin. Professor Egmert Kant, 62, zei dat hij dankbaar was voor hun veiligheid. Maar hij voegde eraan toe dat de taak om het puin op te ruimen en hun huis te repareren een ontmoedigende taak was.
“Het is allemaal fysiek. Er gebeurt niets. Mensen hebben het overleefd, en ik meen het, maar ik ben niet op zoek naar problemen, ‘Hoe los je dit op? Hoe werkt het met verzekeringen?'” Zei Kahn.
In België vierde Brasseur zaterdag zijn 42ste verjaardag. Hij zei dat de gelegenheid misschien niet verliep zoals hij had verwacht, maar het belangrijkste was dat zijn gezin veilig en samen was.
‘Mijn geschenk vandaag is dat mijn familie en alle vrienden waarmee we waren nog in leven zijn,’ zei Brassura met gedempte stem.
(Copyright (c) 2021 van Associated Press. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, herschreven of herverdeeld.)
“Woedend nederige communicator. Typische baconfan. Gepassioneerde schrijver. Trotse popcultuurfanaat. Internetspecialist.”