Over die game is een serie die de dataverhalen onderzoekt die klassieke wedstrijden ondersteunen. Deze editie blikt terug op Spanje en Nederland op het WK 2014, een onvergetelijke wedstrijd tussen de finalisten van het vorige WK in 2010.
Het is zeer zeldzaam om twee finalisten van de ene editie opnieuw tegen elkaar te zien spelen in het volgende WK. In de geschiedenis van het WK is het zelfs maar drie keer voorgekomen. Engeland en West-Duitsland werden in 1970 beroemd na de dramafinale op Wembley in 1966, en ook Nederland en Duitsland in 1978. De derde keer was echter de spannendste wedstrijd tussen twee recente WK-finalisten. In 2014 speelden Nederland en Spanje gelijk om hun eerste WK-wedstrijd sinds de Finale van 2010 tegen elkaar te spelen. Maar deze keer was Spanje, dat de finale van 2010 won, aan het einde van een totale nederlaag tegen de gerevitaliseerde Nederlanders.
Sinds hun ontmoeting in de finale van 2010 heeft Spanje bewezen een van de beste teams in het wereldvoetbal te zijn. Ze wonnen het Europees kampioenschap in 2012, kregen slechts één doelpunt tegen in het hele toernooi, en bereikten de finale van de Confederations Cup 2013 door 40 van de 54 wedstrijden tussen de WK-finales te winnen. Natuurlijk staan ze bovenaan de FIFA World Rankings, zoals ze sinds 2008 het grootste deel van de tijd zijn geweest.
In mei 2014, vlak voor het WK, vond de finalewedstrijd van de Champions League plaats tussen Real Madrid en Atletico Madrid, waaraan 12 Spaanse spelers deelnamen. En alsof dit nog niet genoeg was, slaagden ze er zelfs in om de Braziliaan Diego Costa te overtuigen om van nationaliteit te veranderen en in 2014 als spits voor het Spaanse nationale team te spelen.
Hoe anders was de situatie voor Nederland. Euro 2012 was verschrikkelijk voor Nederland, omdat ze alle drie de groepsfasewedstrijden verloren op weg naar een verontrustende exit uit het toernooi. Dit lijkt het einde van een tijdperk te zijn. Coach Bert van Marwijk werd vervangen door Louis van Gaal, die een ouder wordende ploeg erfde. De grote vier van het Nederlands elftal (Robin van Persie, Wesley Sneijder, Arjen Robben en Rafael van der Vaart) presteerden niet op Euro 2012 en zouden bij de start van het WK 2014 30 jaar of ouder zijn. meestal gevuld met spelers uit de Eredivisie, die Ze waren getalenteerd, maar ze waren nog niet helemaal “daar” nog. Al met al leek het team veel kwaliteit te hebben ingeboet ten opzichte van het team dat vier jaar eerder de finale in Zuid-Afrika bereikte.
Dit was voor Louis van Gaal aanleiding om te proberen vorm te geven. Wetende dat Arjen Robben, Wesley Sneijder en Robin van Persie het verschil konden maken, maar zijn verdediging was onervaren en zwak, koos Van Gaal voor de 5-3-2 methode. Het was een enorme schok voor de Nederlandse fans die eraan gewend zijn oranje Hij speelt 4-3-3 sinds het begin der tijden. De nieuwe tactiek werd zwaar bekritiseerd ter voorbereiding op het WK, maar voor Van Gaal was het logisch. Van Persie, de pure spits, en Robben, de prestatie van het dribbelen, konden worden ondersteund door een passerende Sneijder van nummer 10, terwijl de rest van de ploeg zich moest concentreren op het niet toegeven.
Zo stond Nederland in een nieuw opgesteld 5-3-2-duel tegenover Barcelona met een 4-3-3 resultaat.
In de groep die werd gecompleteerd door Chili en Australië, werd algemeen verwacht dat houders Spanje een van de teams zou zijn die door zou gaan naar de knock-outfase. Weinigen zijn derde of vierde geëindigd in hun voorspellingen voor het WK 2014. Dus toen scheidsrechter Nicola Rizzoli de wedstrijd tussen Spanje en Nederland begon, was er een duidelijke kandidaat.
Verrassend genoeg was het Nederland dat het eerste schot in de wedstrijd kreeg. Na een prima steekpass van Arjen Robben vond Wesley Sneijder een honkslag met Iker Casillas, maar schoot de bal recht op de Spaanse doelman af. Hoewel het geen enorme kans was, was het zeker een veelbelovende start voor Nederland.
Na de poging van Schneider domineerde Spanje de wedstrijd. Tijdens de eerste helft werden ze dominant in balbezit en brutaal in persen. Tussen de 10e en 40e minuut was Nederland weinig meer dan toeschouwers toen Spanje de recordbrekende passingwedstrijd speelde onder de brandende Braziliaanse zon. In de eerste helft voltooiden de Spanjaarden meer dan twee keer zoveel passes als Nederland (332 om 135) en over het hele toernooi voltooide de ploeg in de eerste helft slechts twee keer meer passes dan Spanje tegen Nederland.
Logischerwijs was het Spanje dat terecht op voorsprong kwam. Na 26 minuten greep Diego Costa een steekpass, droeg deze het strafschopgebied in en vond Stéphane de Vry op weg. Costa kwam weer binnen op zijn eerste voet, voordat hij sluw op het gras viel om een penalty voor zijn nieuwe natie te winnen. Veteraan Xabi Alonso had geen probleem om te wisselen tegen Jasper Cillessen, die op dat moment in zijn professionele carrière nog nooit een strafschop had gestopt.
Een doelpunt dat valt en wordt gedomineerd door de titelverdediger, Europese en wereldkampioen. Hoe zouden de Nederlanders dit hebben overwonnen?
basis. Het enige dat nodig was, was een perfecte 40 meter lange Daley Blind-cross over het vliegende hoofd van Robin van Persie om de gelijkmaker te maken. Hij werd een iconisch doelpunt op het WK. De Vliegende Hollander is werkelijkheid geworden op het voetbalveld.
Met het einde van de eerste helft in zicht was de stand 1-1 en tegen alle verwachtingen in zat Nederland nog in de wedstrijd. De verwachte doelstellingen waren 1,40 voor Spanje en 0,50 voor Nederland.
De tweede helft begon zoals de eerste: een krachtige pass van Blind. De linksback, die na het WK met Louis van Gaal naar Manchester United verhuist, vond Arjen Robben tussen Sergio Ramos en Gerard Pique met een uitstekende voorzet in de 53e minuut. Robben’s controle was onberispelijk en nadat hij Pique wist te verslaan, het was klinisch om langs Casillas te komen. Holland, dat op dit moment in de wedstrijd slechts vier pogingen had, stond op voorsprong.
Zoals de racekaart met verwachte doelen hieronder nauwkeurig laat zien, is het spel op dit punt aanzienlijk verschoven naar de Nederlanders. binnen 20 minuten, oranje Hij creëerde veel goede kansen, scoorde drie doelpunten en boekte een comfortabele overwinning. Geholpen door een onverwachte en onverdiende 2-1 voorsprong straalden de mannen van Van Gaal met vertrouwen.
Een knap rechtsbenig schot van Van Persie kort na het doelpunt van Robben raakte de lat, maar het volgende Nederlandse doelpunt was slechts een kwestie van tijd. Een derde volgde in de 64e minuut.Een vrije trap van Wesley Sneijder, in zijn 100ste optreden voor het Nederlands Elftal, werd richting de achterpaal gericht en opgewacht door Stefan de Vrij die de bal over de doellijn sloeg. Het was De Vrij’s eerste interlandgoal en het was een enorme opluchting voor Louis van Gaal die zijn vertrouwen stelde in de 22-jarige die op dat moment op Feyenoord speelde.
Binnen enkele minuten verloor Spanje niet alleen hun 1-0-voorsprong, maar ook hun vertrouwen en energie. Na de wedstrijd stelde Schneider dat de Spanjaarden moe zijn, terwijl Oranje wel door kan. Die vermoeidheid kan ook mentaal zijn, met Iker Casillas die een fatale fout maakte op de vierde plaats voor Nederland. San Ecker Hij was al de tweede doelman van Real Madrid in de La Liga 2013/14 en bezegelde de wedstrijd in de 72e minuut. Een slechte eerste aanraking werd onderschept door een stalkende Van Persie, die snel genoeg was om de bal over de lijn te duwen voordat Pique tussenbeide kwam.
De kers op de taart is nog niet gekomen, en Robin zal het bezorgen. Robben is nog nooit in zo’n goede vorm geweest voor de nationale ploeg en dat niveau zal hij ook nooit halen na het WK 2014. Tegen Spanje probeerde hij negen dribbels, had hij drie schoten op doel, scoorde hij twee goals en creëerde hij twee kansen voor zijn teamgenoten. . Later in het toernooi scoorde Robben 44 runs tegen Costa Rica, meer dan enige andere speler tijdens het WK 2014, duidelijk profiterend van de vrijheid die Van Gaal hem bood.
De laatste nagel aan de Spaanse doodskist, het vijfde doelpunt, werd wederom geslagen door Sneijder. Een lange pass van de helft van zijn team was gericht op Robben, die op het Spaanse doel af begon te rennen. Hoewel Sergio Ramos de leiding nam, at Robben op geen enkel moment de vloer in een longschadelijke sprint, destijds gemeten door de FIFA met een snelheid van 37 kilometer per uur, wat een “wereldrecord” zou zijn geweest. . Hoewel dit snel werd gecorrigeerd tot gemiddeld meer dan 31 kilometer per uur, de vijand zeker leek Alsof het sneller was. Robben was de hele Spaanse verdediging te slim af, dribbelde Pique en Casillas om het strafschopgebied heen en schoot de bal overtuigend in de bovenhoek.
Dus, wat is de bepalende factor in de uitkomst van het trauma? Misschien was het een combinatie van verschillende factoren. Daarentegen wist Spanje een groot deel van de wedstrijd zijn passeerrol te spelen. Ze eindigden de wedstrijd met 64% balbezit.
Kijk naar de top 10 spelers met de meeste passes tijdens een wedstrijd, en de top negen spelers zijn allemaal Spaans.
Alleen op balbezit zou je denken dat Nederland geluk had dat het een aantal onwaarschijnlijke doelpunten had gemaakt tegen een zeer dominante tegenstander. Maar suggereren dat zal niet het hele verhaal vertellen. Het negeert de uitstekende tegentactiek van Van Gaal, die het beste maakte van Schneiders passing en Robbens snelheid. Erger nog, het negeert ook de verwachte doelen. In de tweede helft wist Spanje slechts 0,3 xG te verzamelen, terwijl Nederland na rust 2,3 xG ophaalde. Ja, ze verslaan dat door vier doelpunten te maken, maar is dat niet gewoon een teken dat er geweldige spelers op hun best zijn?
De klap was te groot voor Spanje om te overwinnen. Het verlies tegen Chili in de tweede ronde (2-0) betekende dat La Ruga Ze werden uitgeschakeld na twee wedstrijden. Het is vermeldenswaard dat Spanje zijn laatste groepswedstrijd tegen Australië (3-0) won tijdens het spelen met Fernando Torres en David Villa in de aanvallende lijn, die twee doelpunten scoorde. De Spanjaarden vragen zich vandaag nog steeds af wat het zou zijn geweest als Vicente del Bosque in hun eerste twee wedstrijden met deze twee spitsen had gespeeld in plaats van met de enige Diego Costa. We zullen het nooit weten.
Het goede Nederlands elftal bleef in de andere groepsduels van Australië (3-2) en Chili (2-0) winnen. Een late overwinning op Mexico in de ronde van 16 (2-1) en een strafschopzege op Costa Rica (na 0-0) in de halve finale van Nederland. Daar, tegen de Argentijnse Messi, was de stand weer 0-0, maar dit keer kwamen de penalty’s niet verder. Van Gaal en zijn mannen sloten het toernooi in stijl af door gastland Brazilië met 3-0 te verslaan in de troostfinale.
Ze zeggen dat de geschiedenis zich herhaalt, en deze winter is er een geweldige kans om wat déjà vu te proberen op het WK in Qatar. Nederland staat wederom onder leiding van Louis van Gaal die wederom een 5-3-2 formatie zal spelen. Spelers als Jasper Cillessen, Stefan de Vrij, Daley Blind en Memphis Depay waren er in 2014 al. Maar deze keer zullen er geen Robin, Van Persie of Schneider zijn.
Dat zijn een paar grote schoenen om te vullen voor het huidige team, maar wie weet wat er kan gebeuren in het WK, zoals Nederland op die warme dag in Salvador bewees?
Geniet hiervan? Abonneer u op onze nieuwsbrief om exclusieve inhoud te ontvangen.
“Denker. Liefhebber van eten. Woedend bescheiden musicaholic. Levenslange ontdekkingsreiziger. Twitter-liefhebber. Professionele student.”