Het eerste bekende interstellaire object in ons zonnestelsel, bekend als ‘Oumuamua’, blijft de wetenschappelijke verklaring tarten. Nu is ook een van de nieuwste verklaringen voor waaruit de sigaarvormige vergrendeling is gemaakt, geschrapt – de “stikstofijsberg”.
In een laatste poging om het uit te leggen “Oumuamua, beschreven de onderzoekers als een ijsberg van stikstof. Maar astrofysici van Harvard zeggen dat dat onmogelijk is, en ze leggen uit waarom in een nieuw onderzoeksartikel dat op 5 november in het tijdschrift Science is gepubliceerd. nieuwe astronomie.
In oktober 2017, toen astronomen voor het eerst zagen hoe ‘Oumuamua door Zonnestelsel, spuwde uit met 57.000 mph (92.000 km/h) – veel sneller dan het zou zijn ontstaan in ons zonnestelsel.
Verwant: 12 vreemdste wezens in het universum
Terwijl het platte, wiebelende object de zon passeert en van zijn uiteinde rolt, wordt het versneld in een tempo dat niet kan worden verklaard door de zwaartekracht van de zon. En astronomen konden geen enkel zichtbaar bewijs van een motief vinden, zoals waterdamp of gassen die uit het object ontsnappen en het naar voren duwen.
Niet alleen weten wetenschappers niet wat ʻOumuamua ertoe aanzette om de katapult in en uit ons zonnestelsel te bezoeken, ze weten ook niet waar het uit bestaat.
Maar afgelopen maart zeiden de astrofysici Alan Jackson en Stephen Desch van de Arizona State University dat ze het probleem hadden opgelost. Het team publiceerde twee artikelen waarin we stelden dat ‘Oumuamua hoogstwaarschijnlijk deel uitmaakte van’ stikstof- IJs dat voortkwam uit een Pluto-achtige planeet ergens buiten ons zonnestelsel, WordsSideKick.com eerder gerapporteerd.
De theorie zou het mysterie van de onzichtbare brandstof oplossen, want toen Ouumuamua de zon naderde, kon verdampt stikstofgas het object duwen en onzichtbaar worden voor telescopen. En astronomen weten dat stikstofijs zich in ons zonnestelsel bevindt omdat ze het op Pluto hebben gevonden, dus het is niet onredelijk om te vermoeden dat er soms stukjes stikstofijs afbreken van de buitenste Pluto.
Waarom zou het geen stikstof kunnen zijn?
Maar niet iedereen is het met deze conclusie eens.
Harvard-astrofysicus Amir Siraj zei dat de hoeveelheid fouten in de voorspelling realistisch moest blijven.
Volgens Siraj en zijn co-auteur, Harvard-astrofysicus Avi Loeb, concluderen Jackson en Desch dat “Oumuamua een defecte stikstofijsberg is omdat er niet genoeg stikstof in het universum is om een object als Oumuamua te maken, dat ergens tussen 1300 ligt. en zijn lengte 2600 voet (400 en 800 meter) en tussen 115 en 548 voet (35 en 167 meter) breed.
Siraj zei dat pure stikstof schaars is, alleen te vinden op Pluto, waar het ongeveer 0,5% van de totale massa uitmaakt. Zelfs als al het stikstofijs in het universum zou worden verwijderd van elke Pluto-achtige planeet die voorspeld was te bestaan, zou er niet genoeg stikstof zijn om ‘Oumuamua’ te maken.
Verwant: 10 wilde theorieën over het universum
Siraj en Loeb berekenden dat de massa van de buitenste Plutos die nodig is om een stikstofijsberg ter grootte van Oumuamua te maken, groter zou zijn dan de massa van de sterren, wat op zijn minst de meer dan 60 keer de massa van elke ster nodig heeft om alle planeten te vormen in ons zonnestelsel. “Maar dit is krankzinnig”, zei Siraj. “Dit is onredelijk”.
Siraj zei dat Siraj en Loeb veel conservatieve aannames maakten in hun berekeningen, zoals het negeren van de effecten van kosmische stralen, de subatomaire deeltjes die constant met de snelheid van het licht door de ruimte vliegen en alles beledigen waarmee ze botsen, inclusief dingen als ‘Oumaumua. Wanneer rekening wordt gehouden met kosmische straling, berekende Siraj dat ongeveer 1.000 keer de volledige massa van sterren in de melkweg nodig zou zijn om de hele Plutos-exo te genereren om ‘Oumuamua’ te bouwen.
Jackson en Desch zeiden echter dat hun exacte berekening van het aantal stikstoffragmenten dat door de ruimte vliegt geen overschatting is en consistent is met eerder onderzoek dat het aantal Oumuamua-achtige objecten in de ruimte voorspelde.
“Seraj en Loeb kwamen er niet achter dat we een fout hadden gemaakt, dus ze hadden de cijfers moeten accepteren die we hebben gekregen”, vertelde Desch in een e-mail aan WordsSideKick.com. “In plaats daarvan probeerden ze de achterkant van hun envelop te berekenen en maakten een groot aantal schattingen en schattingen, waarbij ze verschillende cijfers bedachten waarvan ze zeggen dat ze ongunstig zijn.”
Jackson zei dat een zeer groot foutenvenster nodig is bij het schatten van het aantal dingen op basis van een enkele observatie, zoals bij Oumuamua; Astronomen hebben nog nooit zoiets gezien. Siraj en Loeb berekenden dat de massa die nodig was om ‘Oumuamua’ te maken te hoog was, zei hij, omdat ze een zeer hoge schatting maakten van het aantal ‘Oumuamua-achtige objecten in de ruimte’.
“Ze proberen controverse aan te wakkeren als er geen controverse is”, zei Desch.
Volgens Siraj moet het mysterie van Oumuamua echter nog worden opgelost. Sommige experts willen misschien snel conclusies trekken over ‘Oumuamua, zei hij, want zolang het een mysterie is, ligt de mogelijkheid van kunstmatige oorsprong nog steeds op tafel. “Als het nog steeds onverklaard is, moet je alle mogelijkheden overwegen.”
Dit, voegde hij eraan toe, is wat Oumuamua zo geweldig maakt. “Het kan me niet echt schelen wat het is, want elke mogelijkheid is een astrofysisch object dat we nog nooit eerder hebben gezien, en daarom is het opwindend.”
herziening: Dit artikel is om 11.25 uur ET bijgewerkt om correct te vermelden dat Siraj en Loeb de hoeveelheid stikstof hebben berekend die nodig is om meer dan 60 keer de massa van elke ster te zijn die nodig is om alle planeten in ons zonnestelsel te maken, niet tweemaal de massa. Ze berekenden dat ruwweg 1.000 keer de volledige massa van sterren in de melkweg, niet de zon, nodig is wanneer rekening wordt gehouden met kosmische straling..
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”