Een van de onderscheidende kenmerken van Octopath Traveler is de mogelijkheid om door de verhalen van verschillende helden te spelen. Hoe moeilijk is het om zoveel hoofdpersonages in één game te krijgen? Hoe pak je dit soort verhalen aan?
Keisuke Miyauchi, regisseur: Bij het maken van het spel Octopath Traveler beginnen we eerst met het uitwerken van alle details van de wereld waarin het zich afspeelt. Dit omvat zaken als de algemene aard van het tijdperk waarin het zich afspeelt, welke culturen en beschavingen er in de verschillende geografische gebieden bestaan en wat voor soort mensen er in die wereld leven.
Nadat we aan deze kleine details hebben gewerkt, bekijken we wat voor soort verhalen realistisch zouden kunnen plaatsvinden in verschillende delen van de wereld die we hebben gebouwd. Deze aanpak houdt in dat we, hoewel we met acht hoofdpersonages te maken hebben, erin zijn geslaagd om kernverhalen voor allemaal te schrijven.
Als we voor elk personage op een volkomen vrije en onbevangen manier verhalen zouden schrijven, met welke thema’s dan ook, zou dat gemakkelijk kunnen leiden tot een onhandelbare warboel van verhalen, met overdreven heroïsche verhalen die niet in de wereld zullen plaatsvinden of verhalen die aanvoelen als onderdeel van een vervlogen tijd.
Heb je verbeteringen aangebracht aan de gameplay en gevechten in Octopath Traveler II, vergeleken met
eerste wedstrijd?
Miyauchi: Allereerst hebben we het mogelijk gemaakt om met een druk op de knop te schakelen tussen dag en nacht. Het is een heel eenvoudig mechanisme, maar het is erg leuk om op zichzelf te gebruiken, dus ik zou graag willen dat spelers dat uitproberen. De overgang tussen muzieknummers verloopt ook soepel en voelt goed, dus ik raad je aan dat ook eens te bekijken.
Wat betreft het spelen van het verhaal, organiseerde de vorige game het verhaal van elk personage in een plat formaat over vier hoofdstukken, maar in Octopath Traveler II is het verhaal van elk personage anders georganiseerd en voelt het alsof je in elk een compleet andere RPG speelt. een.
In de strijd betekent de nieuwe “Lasent Force”-mechaniek dat er veel verschillende ontwikkelingen en uitkomsten kunnen plaatsvinden tijdens de stroom van gevechten, vooral in baasgevechten. Het betekent ook dat bazen verschillende aanvallen gebruiken en meer tactisch nadenken over hoe je vecht en hoe je je groep kiest.
Tot slot, heb je nog advies voor nieuwe Octopath Traveler-spelers? Eventuele hints of tips?
Miyauchi: De Octopath Traveler-spellen laten je echt een beetje “vals spelen”. Je zult steeds meer vinden
Deze kleine manieren om het kaartspel in je voordeel te stapelen terwijl je zijwaarts verkent, veldcommando’s op verschillende NPC’s uitprobeert en dieper in kerkers duikt (je kunt bijvoorbeeld krachtige wapens ontdekken of nederige stadsmensen die eigenlijk een grote kracht verbergen).
Dus ik raad je aan om niet alleen de hoofdverhaallijn te volgen en zoveel mogelijk buiten de gebaande paden te verkennen!
Heb je Octopatenreiziger II gespeeld? Wil je de serie volgen? Hoe zit het met het spelen van de eerste game op PlayStation? Ga op een ander avontuur in de comments hieronder.
Dank aan Takahashi-san en Miyauchi-san voor het nemen van de tijd om onze vragen te beantwoorden. Speciale dank aan Michael Bryant en het team van Square Enix voor het mogelijk maken van dit interview.
“Subtiel charmante tv-maven. Unapologetische communicator. Onruststoker. Reiswetenschapper. Wannabe-denker. Muziekfanaat. Amateur-ontdekkingsreiziger.”