Nieuwe keversoort ontdekt in gefossiliseerde ontlasting

Bekend als Triamyxa coprolithica, zijn de kleine kevers ook de eerste insecten die werden beschreven uit gefossiliseerde uitwerpselen – of coprolieten – en waren zichtbaar door een scanmethode die sterke röntgenstralen gebruikt, volgens een onderzoek Het werd woensdag gepubliceerd in het tijdschrift Current Biology. Naast de ontdekking van kevers in coproliet verwijst de wetenschappelijke naam ook naar: Trias periode, die van ongeveer 252 miljoen tot 201 miljoen jaar geleden aanhield, was een onderorde van insecten genaamd Myxophaga – kleine waterkevers of semi-aquatische kevers die algen eten.

“Ik was echt verbaasd om te zien hoe goed de kevers waren bewaard, toen je ze tentoonstelde, was het alsof ze je rechtstreeks aankeken”, zei hoofdonderzoeker Martin Kvarnstrom, een paleontoloog en postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Uppsala. en Zweden Toestaan. “Dit wordt mogelijk gemaakt door de vorming van calciumfosfaat in het coproliet. Dit, samen met vroege mineralisatie door bacteriën, zal waarschijnlijk helpen deze microfossielen te behouden.”

Calciumfosfaat Het is van cruciaal belang voor botvorming en -onderhoud, en, mineralisatie Het is wanneer organische verbindingen worden omgezet in anorganische verbindingen tijdens ontledingsprocessen.

Op basis van de grootte, vorm en andere anatomische kenmerken van de gefossiliseerde uitwerpselen die in eerder onderzoek door de auteurs van de huidige studie werden geanalyseerd, concludeerden de wetenschappers dat de coprolieten werden uitgescheiden door Silesaurus opolensis, een kleine dinosaurus van ongeveer 2 meter (6,6 voet) lang en weegt ongeveer 2 meter. 15 kilogram (33,1 pond) en leefde ongeveer 230 miljoen jaar geleden in Polen tijdens het Trias.

“Hoewel Celisaurus verschillende individuen van Triamyxa coprolithica lijkt te hebben ingenomen, was de kever waarschijnlijk te klein om de enige doelwitprooi te zijn,” zei Qvarnström. Als alternatief deelde Triamyxa waarschijnlijk zijn leefgebied met grotere kevers, die worden vertegenwoordigd door de onsamenhangende overblijfselen van coprolieten, en andere prooien, die niet in herkenbare vorm in coprolieten terechtkwamen.Dus het lijkt waarschijnlijk dat Silesaurus een herbivoor was. een deel van zijn dieet bestaat uit insecten.”

Heads zei dat er op dit moment niet voldoende bewijs was om met zekerheid te zeggen of Selesaurus deze kevers wel of niet specifiek heeft geselecteerd.

“Het is mogelijk dat de kevers de insecten waren die op alle insecten jaagden die ze konden en dat de kevers de enigen waren die de spijsvertering overleefden vanwege hun (zeer stevige) exoskeletten,” voegde Heads eraan toe. “Het kleine formaat zou sommigen van hen zeker hebben geholpen om intact te blijven, omdat ze een grotere kans hadden om heel door te slikken en niet te worden gekauwd.”

“Ik heb vele jaren gewerkt aan fossiele insecten die in barnsteen zijn bewaard en ben het met de auteurs eens dat het conserveringsniveau dat wordt gezien in coprolietmonsters qua volledigheid en conserveringsniveau zeer vergelijkbaar is”, zei Heads. “Het is echt heel cool.”

Aangezien de oudste fossielen van barnsteen ongeveer 140 miljoen jaar oud zijn, zouden veel oudere coprolieten onderzoekers kunnen helpen om verder in het onontgonnen verleden te duiken, aldus een persbericht.

“We wisten niet hoe insecten eruit zagen in het Trias en nu hebben we de kans”, zei co-auteur Martin Vekachik, een entomoloog aan de National Sun Yat-sen University in Taiwan, in een verklaring. “Misschien, als we meer reptielen analyseren, zullen we ontdekken dat sommige groepen reptielen echt nutteloze coprolieten hebben voortgebracht, terwijl andere coprolieten bevatten vol goed bewaarde insecten die we kunnen bestuderen. We hoeven alleen maar in de coprolieten te kijken om een In ieder geval wat ideeën.”

En onderzoekers die coprolieten vinden, kunnen ze op dezelfde manier scannen als wetenschappers zoeken naar amberkleurige insecten, die minuscule details zullen onthullen, voegde Vekacic eraan toe. “In dit opzicht is onze bevinding veelbelovend, het vertelt mensen eigenlijk: ‘Hé, controleer meer coprolieten met microCT, er is een goede kans dat we er insecten in zullen vinden, en als je ze vindt, kunnen ze heel goed worden bewaard. ‘” “”

Qvarnström zei dat het uiteindelijke onderzoeksdoel van het onderzoeksteam is om “coprolietgegevens te gebruiken om oude voedselwebben te reconstrueren en te zien hoe ze in de loop van de tijd zijn veranderd.”