Invaller Ollie Watkins scoorde de ultieme winnaar in de wedstrijd tussen Engeland en Nederland en stuurde de ploeg van Gareth Southgate naar de finale van het EK 2024, waar ze het tegen Spanje zullen opnemen.
De aanvaller van Aston Villa kwam negen minuten voor het einde van de reguliere speeltijd in het veld als invaller voor Harry Kane, aanvoerder van het Engelse nationale team, en scoorde het tweede doelpunt in de eerste minuut van de blessuretijd.
Nederland kwam op voorsprong met een doelpunt van Xavi Simons in de eerste helft met een afstandsschot nadat hij de bal van Declan Rice had gepakt, en Kane maakte gelijk uit een strafschop na een fout van Denzel Dumfries.
Het is de tweede keer op rij dat het Engelse nationale team de finale van het EK bereikt, en de eerste keer dat het de finale van een groot toernooi in het buitenland bereikt.
Onze schrijvers Tim Spears, Mark Curry, Jacob Whitehead en Seb Stafford-Blore bespreken de belangrijkste gesprekspunten…
Spanje is favoriet om te winnen, maar Engeland mag niet worden onderschat
Aanstaande zondag wordt in Berlijn de wedstrijd tussen Engeland en Spanje gehouden om de EK-kampioen te bepalen.
Om te beginnen is dit een zeldzame ontmoeting tussen de twee partijen in een groot toernooi; ze ontmoetten elkaar voor het laatst op het Europees Kampioenschap van 1996, toen Engeland na strafschoppen won na een 0-0 gelijkspel in het Wembley Stadion in de kwartfinales.
Wie zijn de favorieten om te winnen? Spanje is duidelijk het meest complete team dat we in het toernooi hebben gezien; Een levendig en opwindend team met breedte, creativiteit, aanvallende genialiteit, een formatie en een systeem dat past bij de spelers die ze hebben en een aantal spelers die doelpunten maken over het hele veld.
Maar hoe zit het met de kansen van Engeland? Spanje zal het beste team zijn dat ik in het toernooi heb gezien, maar de ploeg van Southgate verbeterde in elke wedstrijd tijdens de knock-outfase, van de saaie en ingetogen prestatie toen ze de leiding namen tegen Slowakije, tot de evenwichtige en functionele prestatie tegen Zwitserland, tot de zeer goede prestatie in de eerste helft tegen Nederland en daarna de positieve wissels destijds.
Ze hebben het momentum, ze hebben aantoonbaar hetzelfde aantal wedstrijdwinnaars in hun gelederen als Spanje, ze hebben spelers als Phil Foden, Kobe Maino en Luca Shaw op weg naar boven, ze hebben nu een formatie die voor hen werkt en, voor hun spelers en manager hebben ze vertrouwen.
Spanje zal favoriet zijn om te winnen, maar het Engelse team, dat aanzienlijk verbetert, mag niet worden onderschat.
Tim Spears
De gedurfde vervanging van Southgate werpt zijn vruchten af
Ken leed aan extreme vermoeidheid, maar dat was te vergeven. Kane staat al lange tijd onder de druk die het Engelse team op hem uitoefent, en in alle opzichten was dit zijn beste prestatie van het toernooi.
Ivan Toney was het voor de hand liggende alternatief, na zijn instorting in het strafschopgebied tegen Slowakije en de gemiste strafschop tegen Zwitserland, maar Southgate besloot dat er iets anders nodig was.
Hij antwoordde vanavond veel van zijn critici in zijn tactiek: hij schakelde Foden in, hij schakelde Cole Palmer in, hij vond een systeem dat werkte, en hij was bereid van vorm te veranderen.
Maar dit is de verandering waardoor mensen zich deze wedstrijd zullen herinneren. Watkins was een vreemde op deze Europese toernooien, en toen hij naar de zijlijn werd geroepen, leek zijn deelname een zet om druk uit te oefenen op de sterke defensieve structuur van het Nederlandse team. Het was zoveel meer dan dat.
Palmer passeerde de bal naar Watkins, met zijn rug naar het doel, hij schakelde Stefan de Vrij uit en schoof de bal terug naar De Duynck, waarbij de bal vanuit de hoek naar binnen afbuigde en Engeland naar een tweede opeenvolgende EK-finale stuurde.
Jacob Witkop
De strafschop die Engeland nam – en waarom deze werd toegekend
Gezien de hoeveelheid aandacht voorafgaand aan de wedstrijd voor Felix Zwier vanwege zijn ruzie met Jude Bellingham in 2021, was de eerste helft uiteraard een zeer controversiële beslissing.
De uitdaging van Denzel Dumfries op Kane werd als een strafschop beschouwd, hoewel de Nederlandse verdediger geen andere keus had dan te proberen de bal te blokkeren. Zelfs op halve snelheid was het niet doorslaggevend.
De Duitse scheidsrechter zou Zwier scherp bekritiseren, maar hij had geen alternatief. Voorafgaand aan het toernooi benadrukte de UEFA dat de veiligheid van spelers een prioriteit zou zijn op het EK 2024, wat betekent dat er speciale aandacht zal worden besteed aan elke tackle die met een gestrekt been wordt gemaakt en de verschijning van prominent eelt op de voet – vooral als deze tackle wordt uitgevoerd met een gestrekt been. hoog.
Er was in dit geval ruimte voor interpretatie – “Het was helemaal geen strafschop”, zei de voormalige Engelse verdediger Gary Neville tijdens de rust – maar die context maakt het gemakkelijker te begrijpen waarom het als een strafschop werd beschouwd. Moet het zo filosofisch zijn? Het is niet de taak van de scheidsrechter om te beslissen.
Seb Stafford Blore
Rice zette de toon na een kostbare fout
Slechts zeven minuten later werd Rice beroofd door Simmons – en de wedstrijd werd verloren na een gelijkspel van 50-50 toen de Nederlander de bal weggriste voordat hij deze krachtig langs Jordan Pickford schoot.
(Michael Regan – UEFA via Getty Images)
De meeste spelers zouden teleurgesteld zijn als ze in de val lopen een doelpunt te scoren in de halve finales van een groot toernooi. Maar dat deed Rijst niet. Hij schudde de teleurstelling van zich af en bleef enkele van zijn beste optredens van de zomer produceren, waarbij zijn krachtige overlijden de toon zette voor Engeland.
Rice was een groot deel van het toernooi teleurstellend aan de bal. Het is zijn missie om de verdedigingslinie van Engeland te beschermen, maar zijn beslissingen waren vaak erg voorzichtig, omdat hij zijn lichaam sloot terwijl hij de bal ontving, waardoor hij de spelers voor hem niet kon confronteren en hem dwong veilige passes te geven.
Engeland heeft het de hele zomer moeilijk gehad, maar een voorzichtige pass vroeg in de aanvalsreeks kan ertoe leiden dat kansen worden verspild voordat ze überhaupt zijn begonnen. Zonder vonk kun je immers geen vuur aansteken.
Tegen Nederland zakte Rice terug naar vergelijkbare posities, maar hij was meer bereid om de ballen naar voren te slaan en te zoeken naar de ballen die voor hem lagen. Zijn hoofd was opgeheven, zijn lichaamshouding was open en hij keek vooruit. Hij liet zelfs zijn passingsbereik zien met een aantal heerlijke diagonale passes langs de rechterflank om Bukayo Saka of Kyle Walker te vinden.
De vorm van de 25-jarige is positiever. Engeland verloor na rust de controle, maar dit was een positieve avond voor Rice, de prestatie waar we de hele zomer op hebben gewacht.
Mark Kerrie
Hoe de controle over het spel is veranderd
Het niveau was wat laag, maar de prestatie van Engeland in de eerste helft van woensdagavond was de beste van het toernooi.
We zagen one-touch passes tijdens de opbouw, er was agressie in en uit balbezit en elke speler was op zoek naar een progressieve voorwaartse pass in plaats van een zijwaartse of achterwaartse pass.
Het tempo van de wedstrijd werd bepaald door de tegenstanders. De Nederlanders waren beter voorbereid op een frontale confrontatie met Engeland, en de ploeg van Southgate had de eerste 45 minuten comfortabel de controle.
In de tweede helft zag het er frustrerend bekend uit.
Engeland ging niet verder waar ze gebleven waren, en er ontstond een langdurige patstelling omdat geen van beide partijen voet aan de grond kon krijgen in de wedstrijd. Om het goed te maken, vond Southgate dat dit anders was dan eerdere wedstrijden. Voorheen leek het alsof het saaie spel door Engeland werd veroorzaakt, maar deze keer was het grotendeels te danken aan de aanpassingen van Oranje in de eerste helft, waardoor ze met meer spelers tegenover het Engelse middenveld stonden, waardoor de ruimte op het midden van het veld kleiner werd.
Ook de timing van de wissels was frustrerend. Het was zeker te laat om Watkins en Palmer in te zetten voor Kane en Foden met nog maar 10 minuten te gaan. Wat weten we? Prachtig winnende doelpunt voor Watkins — Bereid door Palmer — Hij bevestigde de beslissing van Southgate nogmaals met een doelpunt dat elke wedstrijd waard was.
De prestaties waren misschien anders tussen de eerste en de tweede helft, maar Engeland toonde over het algemeen gedurende de hele wedstrijd echte volwassenheid.
Mark Kerrie
De Denzel Dumfries-show
Dumfries en zijn verloving waren geen vreemden voor elkaar. Middenvelders van vijftig jaar geleden zouden het misschien op dezelfde manier herkennen als een oude Egyptische tablet-beeldhouwer een iPad zou kunnen herkennen. Overlapper lijkt niet te beschrijven wat het doet, misschien zou ultralapper een beter woord zijn.
De 28-jarige is een menselijke avonturier, half als de kinderheld in een Pixar-film, en half als een door Red Bull gesponsorde extreme skiër die zichzelf van een berg werpt.
Maar een kwartier later wierp Dumfries zich op Kane. De VAR adviseerde een strafschop – en hoewel die hard leek, dicteerden de UEFA-richtlijnen dat hij moest ingrijpen. Engeland maakte gelijk en Dumfries kreeg een gele kaart. Zelfs naar de dynamische maatstaven van een Nederlandse vleugelverdediger was zijn eerste helft tegen Engeland drukker dan de meeste.
Engeland was voor het eerst het hele toernooi op dreef – en toen de voeten van Phil Foden sneller bewogen dan de bal in de rammelaar, leek zijn schot over Bart Verbruggen richting doel te gaan. Vleugelverdedigers uit het verleden hebben dit misschien onderkend, waarbij Dumfries de bal op agressieve wijze van de doellijn wegwerkte.
(Alex Grimm/Getty Images)
Een paar minuten later maakte Foden zich weer los vanaf de rechterkant van binnen, onder druk van Dumfries. De scheidsrechter telde geen enkele overtreding en de overtreding zou een gele kaart en vervolgens een rode kaart hebben betekend.
Maar Dumfries bleef spelen en herstelde bijna de voorsprong naar Nederland. Hoewel hij niet bekend stond om zijn hoge balvaardigheden, slaagde Jordan Pickford er niet in de kopbal van Dumfries uit een hoekschop te blokkeren en raakte de lat. Dit was het cliché van de ‘wedstrijd die alles heeft’, in 30 minuten, in één speler.
Jacob Witkop
Suggesties voor het lezen
(Alex Grimm/Getty Images)
“Denker. Liefhebber van eten. Woedend bescheiden musicaholic. Levenslange ontdekkingsreiziger. Twitter-liefhebber. Professionele student.”