NEDERLAND – Madeleine Phillips herinnert zich dat ze als klein meisje naar voetbalwedstrijden ging en haar best deed om de aandacht te trekken van Big Ned, de mascotte van de middelbare school van Nederland. Nu, als senior, blies Phillips zijn Big Ned-pak op en zorgde ervoor dat hij zoveel mogelijk kinderen begroette.
“Mijn moeder was Big Ned op 95-jarige leeftijd”, zei Phillips. “Dit was mijn eerste duw. Ik heb altijd al in de buurt van de Big Ned willen zijn. We gingen naar voetbalwedstrijden en er waren altijd foto’s van mij met de Big Ned. Ik was geobsedeerd door Big Ned. Mijn kleutermoeder vroeg me als ik een cheerleader zou zijn, en ik vertelde haar dat ik Big Ned zou zijn. Het is mijn hele leven een doel geweest.’
Phillips’ favoriete onderdeel van het zijn van de mascotte was kijken hoe de kinderen haar op dezelfde manier zagen als de Big Ned.
“Het voelde goed, want ik was een van die kinderen”, zei ze. “Ik voelde me een held.”
De moeder van Phillips was niet de enige ouder die een passie overdroeg. Kabir zei dat ze de liefde van haar vader voor geschiedenis kreeg.
“Voordat hij manager werd, was hij geschiedenisleraar”, zei ze. “Hij sorteerde de papieren en vroeg me of ik bepaalde dingen wist. Misschien ben ik meer geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Ik vind de details erover fascinerend.”
Phillips zei dat haar minst favoriete vak wiskunde is.
‘Ik was nooit goed in wiskunde’, zei ze.
Tijdens haar eerste jaar vond Phillips een nieuwe passie toen ze betrokken raakte bij de journalistiek.
Madeleine Phillips, links, zit bij de Nederlandse journalistiekdocent Brian Helsten. (Chris Moore/Het nieuws)
“In mijn eerste jaar stelde mijn tante me voor aan Brian Hellstein, die hier de journalistiekdocent is”, zei ze. “Ik dacht dat ik naar deze klas kon en het zou een geweldige klas zijn. Ik kwam in mijn tweede jaar in de krant in de krant terecht en ben daar sindsdien gebleven.”
Phillips werd in haar eerste jaar benoemd tot redacteur.
“Ze kwam in haar eerste jaar en deed het heel goed in de sectie nieuws schrijven van de klas,” zei Helsten. “Na dat eerste jaar was ze vastbesloten om in de kranten te komen. Dat was een makkelijke beslissing. Ze ging naar een paar wedstrijden. We doen in het voorjaar mee aan UIL Journalism. Ze deed het heel goed, maar het was niet zo luid als ze wilde. Ik herinner me dat ze erg boos was op zichzelf. Maar dit zette haar op het goede spoor voor waar ze nu is.’
Phillips zei dat de titel haar motiveerde om beter te zijn.
“Ik realiseerde me dat hij me heel serieus nam en dat zorgde ervoor dat ik het serieuzer wilde nemen”, zei ze. “Vorig jaar kwam ik niet verder dan de regionale competitie, maar dit jaar realiseerde ik me dat dit mijn laatste jaar was. Ik heb het gehaald.”
Phillips, die al heeft deelgenomen aan een wedstrijd voor het schrijven van nieuws als regionaal alternatief, is voorbij de regionale gekomen en zal vrijdag in Austin deelnemen aan de UIL State Contest.
“Ontdekkingsreiziger. Reisfanaat. Voedselgeek. Trotse koffiefanaat. Organisator. Vriendelijke tv-specialist.”