Jacob Zuma, voormalig president van Zuid-Afrika, is gearresteerd

NKANDLA, Zuid-Afrika – Jacob Zuma, de voormalige president van Zuid-Afrika, is woensdag gearresteerd om te beginnen met het uitzitten van een gevangenisstraf van 15 maanden, waarmee de verbluffende ineenstorting van een vrijheidsstrijder die samen met Nelson Mandela vocht tegen de apartheid, werd afgetopt. .

Het Grondwettelijk Hof, de hoogste rechterlijke instantie van het land, Ik beval vorige maand de gevangenneming van Mr. Zuma Nadat hij schuldig was bevonden aan minachting voor het niet verschijnen voor een onderzoekscommissie naar beschuldigingen van corruptie die zijn ambtstermijn als de leider van het land van 2009 tot 2018 bezoedelden.

Onder de heer Zuma die was gedwongen af ​​te tredenDe omvang van de corruptie van nepotisme binnen het regerende African National Congress werd duidelijk, waardoor de eerder aangekondigde bevrijdingsbeweging voor veel functionarissen een voertuig voor zelfverrijking werd. Corruptie leidde tot ontmanteling van de belastingdienst van het land, geliefde werkcontracten en Rivalen geschoten In een strijd om rijkdom en macht.

De heer Zuma, 79, vrijwillig overgeven Op woensdag, 40 minuten voor de deadline van middernacht voor de politie om hem over te dragen aan de gevangenisbeambten. De politie zei dat hij in een lang konvooi van auto’s van zijn terrein werd gereden en kort daarna werd gearresteerd. De arrestatie kwam na een week van gespannen samenzwering, waarin de voormalige president en zijn bondgenoten de beslissing van het Hooggerechtshof bekritiseerden en suggereerden, zonder bewijs, dat hij het slachtoffer was van een samenzwering.

De opmerkingen haalden uit naar Zuma’s aanhangers, die zondag bij honderden buiten zijn landhuis in Nkandla waren gestationeerd en zeiden dat de politie hen zou moeten doden als ze de voormalige president wilden bereiken. Maar woensdagavond was er weinig weerstand en alleen de lichten van de camera’s van de verslaggevers verlichtten de donkere straat buiten het complex.

Terwijl een groot deel van het land de uitspraak van de rechtbank begroette als een bevestiging van de democratische orde in Zuid-Afrika en het principe dat niemand boven de wet staat, legde de impasse van vorige week diepe verdeeldheid bloot in deze jonge democratie en in het Afrikaans Nationaal Congres of ANC. Hizb ut-Tahrir, die de natie regeert sinds de val van de apartheid in 1994.

Meneer Zuma wie? Het presidentschap werd gekenmerkt door schandaal en wanbeheerHij is echter een zeer geliefde populistische figuur in sommige hoeken, vooral onder de Zoeloes in zijn thuisprovincie KwaZulu-Natal. Zijn aanhangers verzamelden zich zondag buiten zijn terrein, een reeks gebouwen met rieten daken op een klif – een plek die verband hield met hebzucht toen hij als president werd beschuldigd van het gebruik van belastinggeld voor promotie.

Velen hebben beweerd dat de tegenstanders van Zuma binnen het ANC hebben geprobeerd de rechtbanken te gebruiken om te voorkomen dat hij de controle over de partij terugkrijgt van zijn voormalige vice-president en huidige president, Cyril Ramaphosa.

Het imago van Zuid-Afrika als leider op het Afrikaanse continent – aangescherpt door de heer Mandela en zijn opvolger, Thabo Mbeki – nam af tijdens het bewind van de heer Zuma. Zuma, die geen formele opleiding had genoten, werd gezien als de strijdende kampioen van Zuid-Afrika op het platteland en in de townships.

Maar hij werd al voor zijn verkiezing beschuldigd van corruptie en verliet het land met een stagnerende economie, hoge werkloosheidscijfers en nog meer vastgelopen in de ernstige ongelijkheid die aan zijn heerschappij voorafging.

De regering beweert nu dat er tientallen miljarden dollars zijn gestolen uit de staatskas tijdens de ambtstermijn van Zuma, wat hij ontkent.

Tijdens een bijeenkomst op zondagmiddag stond dhr. Zuma op een druk platform om zijn volgelingen toe te spreken, die schouder aan schouder op elk woord commentaar gaven. Ze lachten om zijn grappen en zongen strijdliederen met hem. Ze zwaaiden met borden met berichten als: “We eisen ons land op dat 573 jaar geleden is gestolen”, en “We weigeren ons te laten regeren door apartheidsspionnen.”

“Ik heb gevochten voor vrijheid”, zei meneer Zuma tegen de menigte. Ik vocht voor deze rechten. Niemand zal mijn rechten afnemen. Zelfs de doden die je tijdens de bevrijdingsstrijd hebt gevochten, zullen in hun graf worden omgedraaid.”

Tijdens een persconferentie op zondagavond betoogde dhr. Zuma dat hij zonder proces was veroordeeld en vergeleek hij zijn situatie met de apartheidsstrijd.

“Het is mijn plicht en plicht om ervoor te zorgen dat de waardigheid en het respect van onze rechterlijke macht niet in het gedrang komen door middel van voorzieningen die ons volk herinneren aan de dagen van apartheid”, zei hij.

Uren nadat hij op een druk podium verscheen voor hordes supporters, vaak zonder masker op, vertelde de heer Zuma ook aan de nieuwsmedia dat het naar de gevangenis sturen van iemand van zijn leeftijd voor een pandemie “hetzelfde is als een doodvonnis”.

Hoewel hij zei dat zijn aanhangers vreedzame middelen moesten gebruiken om namens hem te protesteren, zei hij later dat hij niet verantwoordelijk kon worden gehouden voor hun reacties.

Uit angst dat de situatie uit de hand zou kunnen lopen, stuurden ANC-leiders partijfunctionarissen voor de deadline naar het huis van de heer Zuma om de kalmte te bewaren en een oplossing te vinden. Hoewel de arrestatie van de voormalige president de verdeeldheid binnen de partij kan vergroten, zeiden hoge leiders dat ze geloven dat dit de organisatie niet zal verscheuren. Eerdere meningsverschillen leidden tot het bestaan ​​van kleine separatistische partijen, maar niets kon de dominantie van het ANC aan het wankelen brengen.

De zorgen over wat zich buiten het huis van meneer Zuma afspeelde, waren echter groot. In een verklaring zei de partij dat de situatie “geen volksopstand vertegenwoordigt, maar is opgezet vanuit de gelederen van het ANC”.

Sommige ANC-leiders waren bezorgd over het aanwakkeren van het Zoeloe-nationalisme in een land dat ooit worstelde om etnische verdeeldheid in stand te houden, toen de apartheid het gebruikte om de blanke minderheidsheerschappij in stand te houden. “De duurzaamheid van onze democratie vereist dat we voortdurend zorgen voor de bevestiging van de waarden van niet-etniciteit en de afwijzing van elke uiting van raciaal chauvinisme”, zei het ANC in zijn verklaring.

Zuma’s gevangenisstraf was het gevolg van zijn weigering om te getuigen voor de corruptiecommissie onder leiding van rechter Raymond Zondo, vice-president van het Grondwettelijk Hof. Zuma tartte in januari een bevel en begon scherpe publieke kritiek op de rechterlijke macht.

Vervolgens negeerde hij verschillende verzoeken van het Grondwettelijk Hof om zijn onwil om te getuigen te verdedigen. Zuma zei dat hij zou hebben getuigd voor de Corruptiecommissie als rechter Zundu was afgetreden omdat hij vond dat justitie vooringenomen was tegen hem.

Bij de aankondiging van het besluit van de rechtbank vorige maand om de heer Zuma naar de gevangenis te sturen, zei rechter El-Sisi Kambibe, destijds waarnemend president, dat de voormalige president “een reeks directe aanvallen” had uitgevoerd op de rechterlijke macht “evenals berekende en sluwe inspanningen “om “zijn legitimiteit en macht uit te hollen.” “.

“Als rechtzoekenden ongestraft mogen beslissen welke bevelen ze willen gehoorzamen en welke ze willen negeren, dan verdient onze grondwet het papier waarop het is geschreven niet”, zei ze, voorlezend uit een door de rechtbank bevestigde beslissing 7 tot 2:

Dagen later diende dhr. Zuma een verzoekschrift in met het verzoek aan de rechtbank te overwegen de tegen haar uitgevaardigde gevangenisstraf in te trekken. Hij diende ook een verzoek in bij een lagere rechtbank om te voorkomen dat de politie hem arresteert tot na de zitting van het Grondwettelijk Hof van maandag om te beslissen over zijn verzoek tot annulering.

Tijdens de hoorzitting van deze week in de lagere rechtbank, herhaalde de advocaat van de heer Zuma het argument van zijn cliënt dat het oneerlijk was om zonder proces tot gevangenisstraf te worden veroordeeld. Advocaat Dali Mpofu wees ook op de mogelijkheid van burgerlijke onrust als de heer Zuma naar de gevangenis zou worden gestuurd, verwijzend naar: bloedbad 2012 De politie schoot en doodde 34 mijnwerkers in een staking in de stad Marikana.

Tijdens de hoorzitting zei de advocaat van de commissie, Tembika Ngokaitubi, dat dhr. Zuma moest worden gearresteerd op beschuldiging van het herhaaldelijk uitdagen van de rechterlijke macht.

“We hebben te maken met een herhaalde en opstandige wetsovertreder in de vorm van Mr. Zuma”, zei Mr. Ngcukaitobi.