DeNet als vele anderen zou ik graag een sterker resultaat zien dan politieagent 26. Maar we mogen niet uit het oog verliezen dat er veel is bereikt – en het eindresultaat brengt ons heel dicht bij waar we moeten zijn dan een paar weken geleden.
eerste keer landen Akkoord om actie te ondernemen tegen fossiele brandstoffen. Ja, het had verder kunnen gaan – maar laten we niet vergeten dat er nooit een woord is gezegd over fossiele brandstoffen in een voorwaardelijke conventie. De overeengekomen tekst is dus belangrijk.
We hebben ook overeenstemming bereikt over een aantal onopgeloste kwesties uit Parijs, zoals de complexe kwestie hoe landen kunnen samenwerken om de uitstoot te verminderen. Het klinkt misschien niet zo veel, maar het feit dat landen overeenstemming hebben bereikt over een reeks regels die voor echte emissiereducties over de hele wereld zullen zorgen, is echt belangrijk.
Kortom, Cop heeft ons ruwweg dichter bij een wereld van 1,5°C gebracht. Schattingen lopen uiteen van 1,8°C tot 2,4°C. Een jaar geleden keken we naar het noorden van 3,5 graden Celsius.
De kans om dit te bereiken is erg klein, maar het is er nog steeds. Het belangrijkste is dit: of we de kans die we nog hebben, zullen aangrijpen, hangt af van de politieke wil om in eigen land lokale actie te stimuleren.
Het was zeer bemoedigend om te zien hoe de twee grootste uitstoters van broeikasgassen ter wereld – China en de VS – hun intentie kenbaar maakten om opnieuw samen te werken om de uitstoot te verminderen.
En op dit moment dringt president Biden aan op een plan voor binnenlandse uitgaven dat een tranentrekkend plan omvat $ 550 miljard voor klimaatactie.
Dit is het niveau van toewijding dat we nodig hebben in ontwikkelde landen over de hele wereld. Natuurlijk heeft niet iedereen de koopkracht van de Verenigde Staten, maar we moeten er allemaal alles aan doen om ambitie om te zetten in daden.
Hier bij Aotearoa willen we het goede voorbeeld geven en de wereld laten zien hoe doelgerichte, ambitieuze en duurzame klimaatactie eruitziet.
Voorafgaand aan COP26 kondigden premier Jacinda Ardern en ik een geüpdatete doelstelling aan voor de nationale vastgestelde bijdrage om de uitstoot te halveren. Nieuw-Zeeland tegen 2030. Om dit doel te bereiken, zijn veel veranderingen nodig, groot en klein, die samen op termijn zullen leiden tot een betere en schonere toekomst.
Deze veranderingen zullen voelbaar zijn in het hele politieke en economische spectrum – in energie, transport, afval, landbouw, bouw en financiële diensten. Dit is de reden waarom we een “alle regeringen”-benadering van klimaatactie hanteren, wat naar mijn mening betekent dat elke minister nu een klimaatminister is.
Geen deel van ons land, geen baan, geen gemeenschap, geen gezin wiens toekomst niet op de een of andere manier zal worden bepaald door de beslissingen die we in het komende decennium nemen.
Het is daarom van het grootste belang dat we zorgen voor een eerlijke transitie die niemand achterlaat. We zullen alleen slagen in onze missie als we naar onze koolstofarme toekomst gaan op een manier die ook helpt om de huidige patronen van ongelijkheid ongedaan te maken.
Onze volgende stappen in de strijd tegen klimaatverandering in Aotearoa, Nieuw-Zeeland, zullen voortbouwen op de resultaten die we al hebben geboekt. De afgelopen jaren hebben we Wetgeving aangenomen Van alle beursgenoteerde bedrijven en grote financiële instellingen eisen dat ze rapporteren over klimaatgerelateerde risico’s.
We hebben scholen, ziekenhuizen, universiteiten en bedrijven geüpgraded om op schone energie te draaien in plaats van op vuile kolen. We hebben het voor gezinnen gemakkelijker gemaakt om emissiearme auto’s te kopen.
Maar is dit genoeg? Niet eens in de buurt. We hebben nog een lange weg te gaan, maar we weten waar we heen moeten. Hetzelfde geldt voor landen over de hele wereld. Na de gemaakte afspraken bij Cop26 en de gestelde kaders is er geen ruimte meer voor excuses. Het is werktijd.
Zoals ik al zei in het Nieuw-Zeelandse Nationale Manifest in Glasgow, is de wereld er sinds de collectieve erkenning van de noodzaak om 30 jaar geleden te beginnen met het verminderen van de uitstoot, er alleen maar in geslaagd om de hoeveelheid koolstofdioxide die we sinds het begin van de Industriële revolutie.
En in al die tijd wisten onze politieke leiders wat er aan de hand was – de wetenschap was al lang duidelijk. Ze hadden een kans om hem tegen te houden, maar dat deden ze niet.
En dus valt het op ons – hier, nu.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’