Ik zag vanmorgen een havik vliegen

Geschreven door Susan Drome Heater, Joyful Reflections

Ik zag vanmorgen een havik die de wind gebruikte voor de kust, om te stromen, te drijven, om over rotsen te zweven.

Ik gebruikte stromingen om het hoog te houden, ik gebruikte stromingen om energieverspilling te voorkomen, ik gebruikte stromingen om te stoppen, te stoppen en uit te glijden. En vandaag, lieve Joyful Musers, vraag ik me af hoe je de stromingen in je leven gebruikt om te stoppen, om uit te glijden.

Voor mij is het een geschenk om niet altijd te fladderen, mijn vleugels te gebruiken om gewoon te stoppen en me door de wind te laten dragen, te stoppen, te bidden, te zweven.

Het zijn een paar weken geweest, veel beweging, veel beslissingen, veel werk. En er waren tijden dat ik zo moe was, dat het beste wat ik kon doen was twee paar sokken bij elkaar zoeken en ze elke dag een naam geven. Ik zweefde op Netflix-streams en gebruikte “Worst Roommate Ever” voor geen stops en tuimels.
Ik zweefde, pauzeerde met verhalen over echte, gruwelijke situaties die me zowel schokten als schokten, verhalen die me lieten meedrijven op de stromingen van de ongelukkige ervaring van iemand anders.

Het is goed om te drijven en op hoogte te blijven door gelijke tred te houden met stromingen die breken mogelijk maken. Ik vind dat de podcast verjongend is, in stilte rijden zorgt voor pauze, en wandelen in het bos zorgt voor een onderbreking van het gefladder van vleugels.

De dagen kunnen druk zijn, de lente wil ons soms meer dan de winter, de vogels zingen, de tuinen bereiden zich voor op het planten, de zon schijnt langer.

Onze vleugels hebben de neiging om meer te fladderen, we bereiden ons voor om te bewegen en de veren smeken om gebroed te worden.

Ben je vandaag een havik en neem je even de tijd om de wind te gebruiken om te glijden en te drijven? Oh, beste Musers, ik hoop dat je pauze zal worden verlengd, zodat wanneer je met je vleugels klappert, je klaar bent om te vliegen, te zweven, om te gaan.

Blijf spelen, beste Musers, en ontspan en flap wanneer je er klaar voor bent. Ondertussen zijn deze stromingen er om naar te kijken en te weten dat je beneden bent als je er klaar voor bent.

Susan Drome Heater is een schrijfster uit Dover die haar haar natuurlijk wit liet worden. Schrijven is haar passie sinds haar hoofdvak Engels aan de Universiteit van Massachusetts in Amherst. Dromey Heeter woonde in Nederland, Alaska en koestert zich momenteel in alles wat met New England te maken heeft, inclusief de strenge winters. De grote passie van Dromey Heeter is zwemmen, wat surfen weer op het lichaam brengt, omdat de meeste kinderen geen idee hebben hoe ze moeten surfen zonder gekke jigboards.