James Webb en Hubble telescopen op donderdag Ze onthulden hun eerste foto’s Van een ruimtevaartuig dat opzettelijk tegen een deksel is gebotst asteroïdewaar astronomen aangaven dat het effect veel groter was dan verwacht.
Wereldwijde telescopen hebben eerder deze week hun zinnen gezet op de ruimterots Demorphos om een historische test uit te voeren van het vermogen van de aarde om zich in de toekomst te verdedigen tegen een potentieel levensbedreigende asteroïde.
Astronomen verheugden zich toen NASA’s Double Asteroid Redirection Test (DART) maandagavond in botsing kwam met het piramidevormige rugbybaldoel op 11 miljoen kilometer (6,8 miljoen mijl) van de aarde.
Op beelden gemaakt met telescopen op de grond was te zien dat een enorme stofwolk zich uitbreidde vanuit Demorphos – en zijn oudere broer Didymus die eromheen draait – na de botsing van het ruimteschip.
Terwijl die afbeeldingen lieten zien dat het materiaal over duizenden kilometers sproeide, zijn de James Webb- en Hubble-afbeeldingen “heel dichtbij”, zei Alan Fitzsimmons, een astronoom aan de Queen’s University Belfast die betrokken was bij de waarnemingen van het Atlas-project.
Fitzsimmons vertelde AFP dat James Webb en Hubble een zicht konden bieden “op een paar kilometer afstand van de asteroïden, en je kunt duidelijk zien hoe de materie door de pijl aan dit explosieve effect ontsnapt.”
“Het is echt geweldig”, zei hij.
Een beeld dat vier uur na de botsing door de James Webb Near Infrared Camera (NIRCam) is gemaakt, toont “pilaren van materiaal die verschijnen als slierten die wegvloeien van het centrum van de inslag”, volgens een gezamenlijke verklaring van de European Space Agency, James Webb en Hubble.
Hubble-afbeeldingen 22 minuten, vijf uur en acht uur na de inslag tonen de diffusie van de aerosolen van waaruit de DART insloeg.
Bezorgd om niets te hebben
Ian Carnell van de European Space Agency zei dat de “echt indrukwekkende” beelden van Webb en Hubble opmerkelijk veel lijken op die van de LICIACube-satelliet ter grootte van een broodrooster, die zich op slechts 50 kilometer van de asteroïde bevond nadat deze een paar weken van het DART-ruimtevaartuig was gescheiden. geleden. . .
Karneli, directeur van de Hera-missie van de European Space Agency die van plan is de schade binnen vier jaar te onderzoeken, zei dat de beelden een impact lieten zien die “veel groter leek dan we hadden verwacht”.
“Ik was echt bang dat er niets meer over was van Demorphos”, vertelde Carneli in eerste instantie aan AFP.
De Hera-missie, gepland voor lancering in oktober 2024 en de asteroïde in 2026, zal naar verwachting een krater met een diameter van ongeveer 10 meter (33 voet) inspecteren.
Nu leek het veel groter te zijn, zei Carnelly, ‘als er al een kuil was, was er misschien net een stuk Demorphos afgesneden.’
De echte maatstaf voor het succes van DART zal precies zijn hoeveel het pad van de asteroïde wordt omgeleid, zodat de wereld zich kan gaan voorbereiden om zich te verdedigen tegen grotere asteroïden die in de toekomst onze kant op kunnen komen.
Het zal waarschijnlijk minstens een week duren voor op de aarde aangesloten telescopen en radars om een voorlopige schatting te krijgen van hoeveel de baan van de asteroïde is veranderd, en drie of vier weken voordat er een nauwkeurige meting is, zei Carneli.
enorme effecten
“Ik verwacht een veel grotere afwijking dan we hadden gepland”, zei hij.
Dat zou “enorme implicaties hebben voor de planetaire verdediging omdat het betekent dat deze technologie kan worden gebruikt met veel grotere asteroïden”, voegde Carneli eraan toe.
“Tot vandaag dachten we dat de enige manier om af te wijken was door een atoombom te sturen.”
Fitzsimmons zei dat zelfs als Dimorphos niet werd “uitgeworpen”, DART nog steeds weinig effect had op zijn baan.
“Maar hoe hoger het materiaal en hoe sneller het beweegt, hoe groter de doorbuiging,” zei hij.
Waarnemingen van James Webb en Hubble zullen helpen onthullen hoeveel – en hoe snel – materie uit de asteroïde is gespoten, evenals de aard van het oppervlak.
De inslag van een asteroïde was de eerste keer dat twee ruimtetelescopen hetzelfde hemellichaam hadden waargenomen.
Sinds de lancering in december en de publicatie van de eerste afbeeldingen in juli, heeft James Webb de titel van Hubble’s krachtigste ruimtetelescoop aangenomen.
Fitzsimmons zei dat de beelden “een geweldige demonstratie waren van de aanvullende wetenschap die je kunt krijgen met meer dan één telescoop tegelijk.”
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”