Hubble bespioneert kleurveranderingen in de seizoenen op Saturnus

De Gemini-nevel is 1500 lichtjaar verwijderd van de aarde en bevindt zich in Orion’s riem in het sterrenbeeld Orion. Het is een van de helderste nevels – en op een heldere en donkere nacht is het met het blote oog te zien. De nevel is het stervormingsgebied dat het dichtst bij de aarde ligt.

De Hubble-ruimtetelescoop werd op 24 april 1990 gelanceerd vanaf de Discovery Space Shuttle.

Hubble heeft ons veel foto’s gegeven van onze buurman, Mars. Deze foto is gemaakt in 2003 toen Mars bijna 60.000 jaar geleden het dichtstbijzijnde punt naderde. Op 27 augustus 2003 waren de twee werelden slechts 34,6 miljoen mijl van het ene centrum naar het andere. Mars zou daarentegen ongeveer 249 miljoen mijl van de aarde verwijderd kunnen zijn.

De Hubble-telescoop legde deze afbeelding uit 2007 vast van Ganymedes die van onder Jupiter naar beneden leek te kijken. Ganymedes is de grootste maan in ons zonnestelsel en is groter dan Mercurius.

De Hubble-telescoop heeft deze afbeelding van Saturnus in 2004 vastgelegd, een beeld dat zo scherp is dat enkele van de kleinere ringen van de planeet te zien zijn.

Hubble volgt wolken boven Uranus in deze afbeelding uit 1997. De afbeelding bestaat uit drie nabij-infraroodbeelden. De ringen van de planeet zijn prominent aanwezig in het nabij-infrarood. Op beide afbeeldingen zijn acht van de zevenentwintig manen van Uranus te zien. Uranus is ongeveer 1,75 miljard mijl van de aarde verwijderd.

Hubble legde dit beeld vast van de verre blauwgroene wereld van Neptunus in 2005. Er zijn veertien verschillende kleurenfilters gebruikt om wetenschappers te helpen meer te weten te komen over de atmosfeer van Neptunus. Neptunus is ongeveer 4,5 miljard mijl van de aarde verwijderd.

Hubble ontdekte vier van de vijf manen van Pluto. 2005: The Nicks en Hydra worden gevonden. Hubble ontdekte Kerberos in 2011 en Styx in 2012. Nieuwe ontdekkingen voegden zich bij de grote maan van Pluto, Charon, die in 1978 werd ontdekt. ongeveer 2,9 miljard mijl van de aarde.

De iconische Paardekopnevel is een favoriet doelwit van astronomen. Kijk goed en je zult zien wat eruitziet als een paardenhoofd dat naar de sterren zweeft. Hubble vangt deze nevel op op infrarode golflengten. De nevel is 1600 lichtjaar verwijderd van de aarde.

De Kattenoognevel is een groep gloeiende gassen die door een stervende ster de ruimte in worden gelaten. Deze afbeelding van de Hubble-ruimtetelescoop toont details van constructies, waaronder stralen van hogesnelheidsgas en een ongewoon gasknooppunt. Deze kleurenafbeelding is samengesteld uit drie afbeeldingen die op verschillende golflengten zijn gemaakt. De nevel wordt geschat op ongeveer 1000 jaar oud. Het is ongeveer 3000 lichtjaar van de aarde verwijderd in het sterrenbeeld Draco.

De Insectennevel ziet eruit als een vlinder met uitgespreide vleugels over de melkweg. Het is eigenlijk een wolk van razend gas dat een stervende ster erop heeft gegooid. Wetenschappers zeggen dat het gas meer dan 36.000 graden Fahrenheit is en zich met meer dan 600.000 mijl per uur in de ruimte uitbreidt. Deze afbeelding is gemaakt door Hubble’s Wide Field Camera 3, een op de Hubble gemonteerde camera, zoals deze in mei 2009 werd bijgewerkt door shuttle-astronauten. De nevel bevindt zich op ongeveer 3800 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Schorpioen.

Astronomen hebben verschillende Hubble-afbeeldingen gemaakt in 2014 gecombineerd om een ​​verbeterde weergave te creëren van de iconische “Pillars of Creation” Hubble-afbeelding uit 1995. De nieuwe afbeelding toont een breder beeld van de kolommen die 5 lichtjaar hoog zijn. De pilaren maken deel uit van een klein gebied van de Adelaarsnevel, dat ongeveer 6.500 lichtjaar van de aarde verwijderd is.

Deze gigantische nevel bevindt zich 7500 lichtjaar van de aarde in het sterrenbeeld Carina. Het is een van de grootste en helderste nevels en is een kraamkamer voor nieuwe sterren. Het heeft ook veel sterren die naar schatting minstens 50 tot 100 keer de massa van onze zon hebben, waaronder Eta Karina, een van de helderste sterren die we kennen en een van de grootste in de Melkweg.

Een van de naaste buren van de Melkweg, het Andromedastelsel, is met het blote oog te zien als je weet waar je moet kijken op een heldere, donkere nacht. In 2012 voorspelden wetenschappers met behulp van gegevens van Hubble dat Andromeda over ongeveer vier miljard jaar in botsing zou komen met de Melkweg. Andromeda is 2,5 miljoen lichtjaar van de aarde verwijderd.

Cigar Galaxy bevindt zich op 12 miljoen lichtjaar afstand. Het dankt zijn naam aan zijn vorm: vanaf de grond ziet het eruit als een langwerpige ovale schijf.

Het wordt een van de meest fotogenieke sterrenstelsels genoemd: de Sombrero ziet eruit als een gigantische brede rand van een Mexicaanse hoed die tussen de sterren zit. Het kan worden waargenomen met een kleine telescoop. Het is ongeveer 28 miljoen lichtjaar van de aarde verwijderd.

Deze groep sterrenstelsels is ongeveer 290 miljoen lichtjaar van de aarde verwijderd. Het is genoemd naar zijn ontdekker, de Franse astronoom Edward Stefan, die het voor het eerst ontdekte in 1877.

De Hubble-telescoop heeft dit beeld gemaakt van een groep van samenwerkende melkwegstelsels genaamd Arp 273. Het grotere melkwegstelsel heeft een centrale schijf die door wolken van zijn partner eronder in een roosachtige vorm is vervormd.

In 2004 onthulden astronomen het diepste beeld van het waarneembare universum dat ooit is vastgelegd. De blootstelling van een miljoen seconden, het Hubble Super-Deep Field genaamd, laat de eerste sterrenstelsels vrij die kort na de oerknal verschenen. De afbeelding toont naar schatting 10.000 sterrenstelsels. In 2012 hebben astronomen een verbeterde afbeelding gemaakt met de naam Hubble Deep Field. Ik heb 10 jaar aan Hubble-ruimtetelescoopbeelden verzameld die een stukje lucht in het midden van het originele Hubble Ultra-Deep Field vastlegden. De nieuwe afbeelding bevat ongeveer 5.500 sterrenstelsels.

De afbeelding van Hubble uit 2018 toont de Lake Nebula, een rommelige kraamkamer vol jonge sterren. In het midden van deze afbeelding bevindt zich een jonge ster die 200.000 keer helderder is dan onze zon, die ultraviolette stralen doet ontploffen.

Zelfs sterren blazen graag bellen. Deze afbeelding uit 2016 deelt Hubble’s blik op de Belnevel, waarin een enorme superzware ster een gigantische bel de ruimte in blaast. De nevel is 7 lichtjaar in doorsnede.

De Kegelnevel is een stervormende pilaar van gas en stof. Het is 7 lichtjaar lang, maar deze opname uit 2002, gemaakt door Hubble, toont de hoogste 2,5 lichtjaar (gelijk aan 23 miljoen retourvluchten naar de maan). De ultraviolette stralen zenden een vreemde rode gloed uit in het waterstofgas.

Hier is een gedetailleerd overzicht van een deel van een langzaam uitdijende supernova, of een overblijfsel van een exploderende ster. Hubble nam deze afbeelding in 2015 van de Sluiernevel, die op 2100 lichtjaar afstand staat. De ster was ooit twintig keer zo zwaar als onze zon, maar er bleven alleen bosjes gas over.

In 2009 hebben grote NASA-observatoria, waaronder Hubble, samen met de Spitzer Space Telescope en het Chandra X-ray Observatory, hun observatiekracht gecombineerd om deze ongekende samengestelde afbeelding van het centrum van ons Melkwegstelsel te creëren. Infrarood licht en röntgenstralen die door telescopen zijn opgevangen, zijn hier te zien. De bijdragen van Hubble worden in geel weergegeven, de aantekeningen van Spitzer in het rood en de aantekeningen van Chandra in blauw en paars.

Hubble werkte ook samen met Spitzer om dit verbluffende beeld van de Orionnevel in 2006 te maken. Het beeld combineert zichtbaar, infrarood en ultraviolet licht. De gele kleur in het midden van de afbeelding stelt een groep enorme sterren voor.

Hubble legde dit beeld vast van een uitdijend licht rond de ster V838 Monocerotis in 2004.

M 83 is een nabij gelegen spiraalstelsel, en deze Hubble-opname uit 2014 toont duizenden sterclusters en supernovaresten. Jonge sterren zijn te zien in roze bellen van waterstofgas.

Deze infraroodfoto, gemaakt door Hubble in 2014, toont de Apenkopnevel, waar een ster 6.400 lichtjaar van ons vandaan wordt geboren. Hier draaien stofwolken en gloeiend gas samen en vormen ze bestanddelen van stervorming.

Hubble legde deze waarneming vast in ultraviolet licht van de gigantische Eta Karina-ster in 2019. De ster is de grootste van de twee die in een baan om elkaar heen draaien. Het is bekend dat gewelddadige afleveringen voorkomen, zoals hier door bellen wordt aangegeven.

Vuurwerk is mooier in de ruimte. De Hubble-telescoop nam deze opname van een gigantische groep van 3.000 sterren in 2015. Het heet Westerlund 2 en bevindt zich op 20.000 lichtjaar van de aarde.