The Cricketer bekijkt waar een ODI-serieverlies van drie wedstrijden kan worden gewonnen in Amstelveen…
Peter Sellar vs. Jason Roy
In november, voordat een blessure een einde maakte aan zijn T20 World Cup-campagne, had Roy blijkbaar zijn voeten gevonden tegen de rotatie van zijn linkerarm.
De overwinning 61 uit 38 ballen tegen Bangladesh omvatte een overwinning op Naseem Ahmed en Shakib Al Hassan, om ervoor te zorgen dat Engeland gemakkelijk won in Abu Dhabi.
In feite had Roy vóór die innings 19 keer het veld verlaten om met de linkerarm te draaien in het internationale whiteball-cricket. Het leek alsof een blijvende zwakte overwonnen was.
Dit werd onderstreept door de statistiek van CricViz via die WK-statistiek, waarbij Roy slechts 12 procent van de tijd een overtreding speelde in de T20’s in 2021.
De belangrijkste factor in zijn verbetering was het werken met reserveteam Liam Dawson in het net tijdens dat WK. Er was dus enige ironie toen Dawson de nieuwe bal pakte in de laatste T20 Blast-wedstrijd tussen Surrey en Hampshire en Roy voor de eerste keer gooide.
Het valt nog te bezien of Nederland ervoor zal kiezen om de sprong te wagen en een van hun meest betrouwbare spelers aan de top in te zetten, maar het is duidelijk een wedstrijd die het ontdekken waard is als niets anders een van Engelands topspelers bang maakt.
De uitdaging om het spel naar Roy te brengen, zal zeker aantrekkelijk zijn voor Seelaar, die er de voorkeur aan geeft als een nette, nette draai in het midden op te treden in plaats van de bal met de nieuwe te schieten.
Hij heeft één wicket genomen in zijn laatste 11 caps – Colin de Grandhomme was er één via Scott Edwards – en slechts vijf sinds juni 2019. Maar whiteball cricket gaat net zo goed over wedstrijden als over eerdere records en reputatie.
Daarover gesproken, Seelaar is de enige overlevende van beide T20 World Cup-overwinningen op Engeland in 2009 en 2014 en ter voorbereiding op belangrijkere taken later in het jaar, zou hij nog een doelpunt willen maken.
Jason Roy zal de stakingen in Engeland leiden (Ian Kingston/AFP/Getty Images)
Max O’Dowd tegen David Willie
Het kostte zijn tijd om weer in het ritme te komen en worstelde tegen Nieuw-Zeeland, maar O’Dowds vorm kwam terug tegen West-Indië met twee jaren vijftig en 39 in de reeks.
Deze vorm van vorm zorgt voor een gegarandeerd ODI-record, aangezien hij gemiddeld onder de 45 is – grotendeels gevormd in wedstrijden tegen Zimbabwe, Schotland en Ierland.
De Nieuw-Zeelander wist zich een weg te banen naar de Nederlandse zijde via stints in Reading en Nottinghamshire, seconden voor zijn internationale debuut in 2015. Hij heeft een indrukwekkend record, om nog maar te zwijgen van de T20 eeuw, voornamelijk tegen landen in de tweede rij van de ladder.
Aangezien Willie de aanval van de tweede reeks van Engeland leidt, kan hij niet worden onderschat of simpelweg worden afgedaan als ondermaats. Nog steeds bijna de Engelse cricketman, miste Yorksherman het WK van 2019 en ging vorig jaar naar het T20-equivalent alleen omdat hij geen spel speelde.
De laatste van zijn twee thuisseries was vruchtbaar. Willie was een seriespeler tegen Ierland en nam afgelopen zomer negen wickets in ODI-wedstrijden in Sri Lanka.
Hij maakte deel uit van het Multan Sultans-team dat de PSL-finale bereikte en heel wat runs had in de Indian Premier League. Als hij terugkeert naar zijn district voor de T20 Blast, is hij effectiever als een tophit, maar hij zal waarschijnlijk meer verantwoordelijkheid nemen in Amstelveens andere powerplay.
Scott Edwards sneed zijn munt doormidden (Karim Jafar/Getty Images)
Scott Edwards – Adel Rashid
Hoewel vragen over een mogelijke terugkeer in de Test niet zullen verdwijnen, bestaat er geen twijfel over wie de beste speler van Engeland is geweest in alle formaten sinds de pensionering van Graeme Swann.
De kant van Eoin Morgan is niet altijd erg productief geweest in powerplay, dus er kan een grote verantwoordelijkheid op Rashid rusten om de zaken strak te houden en hun snelheid onder controle te houden – vaardigheden die ze allebei hebben.
Hij is de zevende grootste aandeelhouder in de geschiedenis van ODI tussen 15-40 en 116, voor mensen als Abdul Razak en Ravichandran Ashwin.
Het onderrunpercentage van de professionele economie is te danken aan de variaties die hij gebruikt – de spinner, de fout of de googly – die de slagmensen misleiden en ervoor zorgen dat Engeland tegenstanders tot fouten kan dwingen.
Nadat hij het klassement in ODI cricket op en neer had gewisseld, staat Edwards weer op de vijfde plaats (hij vocht als derde in zijn tweede ODI tegen West-Indië om een eeuw lang een openingspodium op te bouwen).
Hij was de laatste die worstelde tegen de Nieuw-Zeelanders, maar vond een vorm van fit tegen Windies en scoorde een vijfde ODI in die tweede wedstrijd in Amstelveen.
De Australiër zal voorzichtiger zijn dan de meeste van zijn teamgenoten, maar zal gemiddeld moeten verbeteren op nummer 5 van slechts 15,28. Het zal inderdaad niet lang duren voordat Nederland Edwards weer in de basisopstelling haalt als hun toppositie faalt.
Het opnemen tegen Rashid zal een nieuwe uitdaging zijn voor Edwards, die een succesvolle overstap heeft gemaakt van elektricien naar internationale cricketspeler.
Liam Livingston’s carrière in ODI moet nog worden gepland (Gareth Copley/Getty Images)
Ariane Dutt vs Liam Livingston
De 19-jarige spinner is een dozijn wedstrijden in zijn internationale carrière, maar heeft al tekenen laten zien tussen een spannende nieuwe groep Nederlandse jongeren.
Met Ryan ten Doeschate en Ben Cooper uit de exitfase is het nieuwe tijdperk in handen van Dutt en medetiener Vikramjit Singh en Bas de Leede.
En het begon goed. Het succes van Dutt was een belangrijk hoogtepunt van de Windies-serie, want hij versloeg Nicholas Buran in alle drie de wedstrijden.
Hij zal proberen de truc op zijn minst gedeeltelijk te herhalen tegen een ander racket dat de bal zal worstelen. Hoe succesvol het ook is, het zal ongetwijfeld een essentiële leerervaring zijn
Livingston was de Engelse whiteball-speler in de zomer van 2021, die de bal in alle delen losliet. Integendeel, hij heeft slechts drie ODI-wedstrijden gespeeld en laat zijn vuurwerk over aan de T20’s.
Met het WK op komst in India en met de derde roterende ligplaats beschikbaar naast Rashid en Moeen Ali, is deze zomer een goede gelegenheid voor Livingstone om te bewijzen dat hij een betrouwbare scorer in de Formule 50 kan zijn, terwijl hij nog steeds een bal in de tweede helft van de rollen.
gerelateerde onderwerpen
Zorg ervoor dat u alle velden invult voordat u uw opmerking indient!
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”