Op 5 september 1977 lanceerde NASA een ruimtesonde genaamd Voyager 1 in het universum. Bijna 45 jaar later, tot verbazing van astronomen over de hele wereld, komt deze vogel nog steeds tot leven terwijl hij heinde en verre reist. Pluto.
Voyager 1 heeft zelfs veel gereisd verlaat de grens Ons zonnestelsel – geeft nu vreemde metingen die wetenschappers moeilijk kunnen begrijpen.
Het mysterie heeft waarschijnlijk iets te maken met het feit dat Voyager 1 het verste kunstmatige object in de ruimte is. Op een afstand van 14,5 miljard mijl van de aarde ging Voyager 1 in 2012 door de heliosfeer de zon Het is de barrière die de zonnewind scheidt van het interstellaire medium, of alle materie en straling in de ruimte tussen de verschillende zonnestelsels in de melkweg. Dit betekent dat Voyager 1 zich letterlijk in de interstellaire leegte van de Melkweg bevindt.
Wil je meer gezondheids- en wetenschappelijke verhalen in je inbox? Abonneer je op de wekelijkse nieuwsbrief van de salon vulgaire wereld.
Dit heeft misschien iets te maken met waarom Jimmy Carter-tijdperk De machine zendt signalen uit die het best als vreemd kunnen worden omschreven.
“De interstellaire ontdekkingsreiziger werkt normaal, ontvangt en voert commando’s van de aarde uit, samen met het verzamelen en terugsturen van wetenschappelijke gegevens,” NASA uitgelegd op haar website. “Maar de metingen van het Expression Probe Position and Control System (AACS) weerspiegelen niet wat er werkelijk aan boord gebeurt.”
“We bevinden ons ook in de interstellaire ruimte – een zeer radioactieve omgeving waar nog nooit eerder een ruimtevaartuig in is gevlogen.”
Meer specifiek, legde NASA uit, houdt de AACS de antenne van het ruimtevaartuig op de aarde gericht, zodat het de gegevens terugstuurt naar onze planeet. Op het eerste gezicht lijkt het AACS-systeem te blijven werken, maar alle telemetriegegevens die het terugstuurt, zijn ongeldig, alsof ze willekeurig zijn gegenereerd of fysiek onmogelijk zijn. Dit roept vragen op.
“Een raadsel als dit is vergelijkbaar met de cyclus op dit punt in de Voyager-missie”, zei Susan Dodd, Voyager 1 en 2 projectmanager bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Zuid-Californië, in een verklaring. “Het ruimtevaartuig is ongeveer 45 jaar oud, wat veel verder gaat dan wat missieplanners hadden verwacht.”
Dodd voegde toe: “We bevinden ons ook in de interstellaire ruimte – een zeer radioactieve omgeving waar nog nooit eerder een ruimtevaartuig heeft gevlogen. Er zijn dus enkele grote uitdagingen voor het technische team. Maar ik denk dat als er een manier is om dit probleem op te lossen met AACS, ons team zal het vinden.”
Dit zou geen snelle oplossing zijn. Het signaal van de aarde doet er momenteel 20 uur en 33 minuten over om Voyager 1 te bereiken en vice versa. Zowel de Voyager 1 als de Voyager 2 twins hebben last van een slinkende stroomvoorziening, waardoor technici onderdelen moeten uitschakelen om zoveel mogelijk te besparen. Sommigen hopen dat de Voyager 1 tot 2025 gegevens kan blijven verzenden, waarna thermo-elektrische radio-isotopengeneratoren (RTG’s) niet genoeg stroom kunnen opwekken om hun apparatuur draaiende te houden.
Ook al blijkt Voyager 1 eerder dan verwacht in zijn eindfase te zijn, hij heeft nog steeds een historische vlucht. Zoals gevlogen door gasreuzen Jupiter En SaturnusEvenals de grootste maan van Saturnus TitanIk kreeg gedetailleerde beelden en ongekende hoeveelheden data. Het is bekend dat de Voyager-sonde een zogenaamde “gouden plaat” (eigenlijk twee grammofoonplaten) bevat die de aardse cultuur bewaren voor buitenaardse wezens die erover zouden kunnen struikelen en het kunnen innemen. De vergulde schijven bevatten alles van de geluiden van de natuur tot de muziek van Wolfgang Amadeus Mozart en Chuck Berry.
De Voyage 1-sonde bevindt zich nu zelfs zo diep in de ruimte dat astronomen dit hebben kunnen doen Hoor letterlijk een “gebrom” geproduceerd door ons zonnestelsel terwijl ruimtevaartuigen erbuiten reizen.
Stella Koch-Uker, een doctoraalstudent bij de afdeling Astronomie en het Cornell Center for Astrophysics and Planetary Science, vertelde Salon destijds over de studie van de hoofdauteur. “We observeren het zwakke, continue gezoem van interstellair gas.”
Een van de senior auteurs – James Cordes, een professor in astronomie aan de Cornell University – vertelde Salon dat “het interstellaire medium is als kalme of zachte regen. Bij een zonnevlam is het alsof je een bliksemschicht ziet in een onweersbui en dan terug als een lichte regen.”
Lees meer salonartikelen over ruimteverkenning:
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”