- auteur, Gary Roos
- Rol, BBC-sportjournalist in Hamburg
Voor mij staat een figuur verkleed als leeuw, rechts een vrouw met een kaaswiel op haar hoofd, en boven mij sponsachtige bustes van Marco van Basten, Ruud Gullit en Dennis Bergkamp die uitbundig zingen op de melodie van de inmiddels beroemde voetbal volkslied. Verlangen, als een zee van sinaasappel die op de maat zwaait.
De straten van Hamburg oranje kleuren
De fans van elk nationaal team zullen zeggen dat zij het meest gepassioneerd zijn, maar weinigen zijn zo energiek en luidruchtig als de Nederlanders.
Ze zijn altijd onmisbaar: duizenden feloranje geklede fans, waarvan velen innovatieve en vaak gekke outfits dragen, nemen fanzones en stadscentra over voordat hun team speelt.
Vervolgens, uren voor de aftrap, veranderen ze in een zee van oranje, zwaaiend op het geluid van technobeats terwijl ze het veld op marcheren, waardoor voorbijgangers stil blijven staan en foto’s maken.
Het is altijd een gedenkwaardig gezicht, en iets wat spelers ook waarderen.
“De drukte is enorm”, zei de Nederlandse aanvoerder Virgil van Dijk tegen BBC Sport. “We beschouwen het niet als vanzelfsprekend – we hebben ze nodig om met ons mee te gaan.
Hij voegde eraan toe: “Op het WK in Qatar waren er niet zoveel spelers als normaal, en we hadden ze echt nodig.
“Als we iets bijzonders willen bereiken, hebben we eenheid binnen het hele land nodig.”
Van Sheffield naar São Paulo met een dubbeldekkerbus
De afgelopen twintig jaar was de dirigent van dit kleurrijke orkest een feloranje Engelse dubbeldekkerbus.
“Het begon op een typische manier met twee vrienden die aan tafel zaten en een biertje dronken, en we dachten dat als we ons kwalificeerden voor Euro 2004 in Portugal, we iets moesten doen”, zegt Henk van Beek, een van de oprichters van de vereniging. startte de Nederlandse Oranje Bus. BBC Sport.
“Toen kwamen we bij een bus met een bar erin en wat muziek.”
Nederland heeft zich al gekwalificeerd en deze droom is uitgekomen, aangezien de bus zijn weg naar Portugal heeft gevonden.
Tijdens dat toernooi opperde de Nederlandse Voetbalbond (KNVB) het idee om een supportersparade te leiden – waarmee een traditie begon die inmiddels zijn tweede decennium is ingegaan.
De auto heeft de wereld rondgereisd – van Sheffield tot Sao Paulo – en leidde zondag de 50 man tellende mars van fans van het stadscentrum van Hamburg naar het Volkspark-stadion, zo’n acht kilometer verderop, voor de wedstrijd in Groep D tegen Polen.
Het besturen van een kleurrijke caravan
Het is begrijpelijk dat het niet zonder problemen is om een dubbeldekkerbus over de oceanen te krijgen om toernooien bij te wonen.
“De deelname van Brazilië aan de WK-finale van 2014 was lastig”, vult Van Beek aan.
“Er was veel papierwerk en we moesten vroeg op pad voor tests om er zeker van te zijn dat de auto rijklaar was.
“Voor Zuid-Afrika moesten we $5.000 betalen, wat we uiteindelijk terugkregen toen we met de bus vertrokken. Het was een borgsom.
“Dan is er de zorg dat het instort, wat op sommige plaatsen het geval is. Het is 44 jaar oud en bijna alles binnenin is vervangen.”
Hamburg bereiken was veel gemakkelijker.
De bus, die vertrok vanuit Hardenberg in Nederland, maakte samen met 75 andere oranje voertuigen – waaronder Volkswagen Kevers en campers – de reis van 300 kilometer naar Hamburg in een kleurrijk konvooi.
Vrijdagavond waren er overal in Hamburg groepen Nederlandse supporters, maar zondagochtend om 08.30 uur verzamelden ze zich met duizenden in de fanzone van de stad.
Daar dansten ze samen met de Nederlandse DJ Armin van Buuren, die een catalogus van zijn grootste hits uitbracht voordat hij zich naar een van de nabijgelegen hoofdwegen begaf om zich voor te bereiden op hun beroemde vloerwandeling.
Ik ging met hen mee en liep naast fans verkleed als hun favoriete spelers, sommigen in feloranje jumpsuits en hoge hoeden, anderen in gigantische leeuwenkostuums en sommigen met grote opgezette leeuwen op hun schouders.
Langzaam begonnen tienduizenden supporters hun weg te vinden door de straten van Hamburg, het stadscentrum uit richting het Volksbaard Stadion.
Lokale families, die misschien op zondagochtend rustig gingen ontbijten, konden niet anders dan stoppen en staren, voordat ze glimlachten en foto’s maakten van het vreugdevolle tafereel.
Ik liep langs een Nederlandse dame met een kaaswiel als hoed op. Ze wordt al tientallen jaren gefotografeerd tijdens toernooien met Nederlandse heren- en damesteams.
‘Ik weet het niet meer, maar het is veel’, zei ze toen ik haar vroeg hoeveel fanmarsen ze had bijgewoond.
Aan de andere kant van de schaal deed Danny er voor het eerst aan mee.
“Het is geweldig,” zei hij. “Het toont eenheid. Ook al is het nog heel vroeg, het is al een mooi feest.”
Ongeacht het toernooi of waar ter wereld het wordt gehouden, de Nederlanders zorgen er altijd voor dat het feest op gang komt.
Dit artikel bevat inhoud van Twitter. We vragen uw toestemming voordat we iets uploaden, omdat ze mogelijk cookies en andere technologie gebruiken. Misschien wil je Twitter lezen Cookie beleid En privacybeleid Vóór aanvaarding. Selecteer Accepteren en doorgaan om deze inhoud te bekijken.
Waarschuwing: De BBC is niet verantwoordelijk voor de inhoud van externe websites.
Einde van Twitter-inhoud
“Woedend nederige communicator. Typische baconfan. Gepassioneerde schrijver. Trotse popcultuurfanaat. Internetspecialist.”