Een dorp op Sardinië probeert een oude boom te redden die door brand is afgebrand

Voor de mensen van Coglieri, een klein dorpje op een heuveltop op het Italiaanse eiland Sardinië, was de boom gewoon “de patriarch”.

In de loop van zijn lange levensduur – schattingen lopen uiteen van 1.800 tot 2.000 jaar oud – is de olijfboom een ​​reus geworden, 11 voet of 3,4 meter breed, een integraal onderdeel van de oude landschappen van West-Sardinië. Maar nadat het een groot gebied met vegetatie vernietigde en veel boerderijen en dorpen in de omgeving Een van de grootste bosbranden In decennia heeft de tijd eindelijk de patriarch ingehaald.

De oude olijfboom vatte vlam en zijn gigantische stam brandde ongeveer twee dagen.

Bij een brand die Koglieri eind juli bereikte, verloor de boerengemeenschap van ongeveer 2.600 mensen 90 procent van haar olijfbomen, de belangrijkste bron van inkomsten voor de meeste inwoners. Meer dan 1.000 mensen zijn geëvacueerd uit de stad, die tussen een met kurk- en eikenbomen begroeide berg en de Middellandse Zee ligt.

Nu vestigen de lokale bevolking en autoriteiten hun hoop op het voortbestaan ​​van hun oude olijfboom op Gianluigi Pachetta, een professor aan de Universiteit van Cagliari en directeur van de botanische tuinen, die probeert de patriarch weer tot leven te brengen.

“De patriarch is onze identiteit”, zei Maria Franca Corco, die verantwoordelijk is voor het culturele en sociale beleid van de gemeente Cuglieri, met zachte stem. “Als we hem kunnen redden, kunnen we een boodschap van hoop geven aan alle mensen die alles bij de brand hebben verloren.”

Toen professor Paquita in juli voor het eerst de oude olijfboom bezocht, bereikte de bodemtemperatuur door het vuur 176 graden Fahrenheit, oftewel 80 graden Celsius.

“We moesten een intensive care-afdeling voor de boom opzetten”, zei hij in een telefonisch interview. “Het is een levend organisme dat ernstig getraumatiseerd is”, zei professor Pachetta. “We zullen ons best doen en hopen dat hij ontwaakt uit zijn coma.”

De professor en zijn team gaven eerst water om de grond af te koelen, daarna beschermden ze de stam met jute en de grond met stro. Een nabijgelegen dorp gaf de boom een ​​watertank en een plaatselijke loodgieter bouwde een irrigatiesysteem waardoor de grond kritisch vocht kon vasthouden.

Een lokaal bouwbedrijf schonk apparatuur en werkte gratis om een ​​structuur te bouwen om de stam te beschermen tegen de brandende zon, om de rol van de bladeren na te bootsen – nu verdwenen. Elke 10 dagen wordt de boom bewaterd met organische mest in de hoop de perifere wortels van de boom te stimuleren om te groeien.

“Als de eindwortels opnieuw beginnen en materiaal naar de stengel kunnen overbrengen, kunnen we hopen dat de knoppen in september of oktober verschijnen”, zei professor Paqueta.

De professor stopte niet bij de patriarch. Hij bezocht alle eeuwenoude olijfgaarden in de omgeving en adviseerde boeren hoe ze door brand beschadigde planten konden redden. Zijn team en de lokale autoriteiten plannen een crowdfunding-inspanning om apparatuur te kopen om olijfgaarden en velden te herstellen.

Giorgio Zampa, de eigenaar van een olijfboerderij die zijn overgrootvader bezat, heeft al zijn 500 oudste olijfbomen verloren, die meer dan 350 jaar geleden zijn geplant.

Helaas kan Bacchetta niet veel voor me doen, zei meneer Zampa, “maar ik geloof dat werken aan de patriarch de hele gemeenschap psychologisch zal helpen.”

Tien van de 14 Sardijnse ezels en bijna al hun vee van een oud bedreigd ras stierven ook in de bosbranden toen ze hun toevlucht zochten in een nabijgelegen bos, dat kort daarna begon te branden. De heer Zampa zei dat hij zijn werk zal concentreren op de resterende jonge olijfbomen en nieuwe zal gaan planten.

“De dorpseconomie is als olijfgaarden tot as verbrand”, zei hij. “De brand heeft het landschap, de economie en onze inkomens op een onberekenbare manier beschadigd, zoals we nog nooit eerder hebben gezien.”

Bosbranden zijn niet nieuw in het Coglieri-gebied. Het is een relatief veel voorkomend zomerfenomeen op het droge eiland Sardinië, maar het is over het algemeen niet zo erg als dit seizoen. Ongewoon hoge vlammen, aangedreven door sterke wind uit het zuiden, bereikten de huizen van het dorp en verbrandden alles wat er tussen stond, inclusief het kerkhof van de doden, tot as.

Bij de laatste grote brand, in 1994, overleefde de patriarch, hoewel de branden enkele eeuwenoude bomen in de buurt verbrandden.

“In Coglieri hadden we altijd het gevoel dat er iets heiligs aan was, dat het het beschermde tegen het vuur”, zei Beira Berry, een gepensioneerde plaatselijke antropoloog die professor Paquita belde om de patriarch te beoordelen. “Niemand van ons had kunnen vermoeden dat hij deze keer niet zou overleven.”

In de afgelopen 40 jaar hebben bosbranden dezelfde routes gevolgd op de heuvel en de berg bij Coglieri, maar de vlammen hebben nooit de olijfgaarden bereikt, zei Giuseppe Mariano DeLogo, een gepensioneerde hoge ambtenaar van het Sardinian Forest Corps.

Hoewel de civiele bescherming en de brandbestrijding in de regio in de loop der jaren zijn verbeterd, zeggen experts dat bureaucratische hindernissen voor de bescherming van bushland in de Middellandse Zee ertoe leiden dat ontvlambare vegetatie vaak niet wordt verwijderd, wat leidt tot brandrisico’s. De stijgende temperaturen deze zomer, deels als gevolg van de hete wind uit Afrika, hebben het risico op bosbranden vergroot.

“De enige manier om dergelijke branden te blussen, is door ze te voorkomen”, zei de heer DeLogo. “Technologie faalt gewoon als de branden zo sterk en zo breed zijn, hoeveel brandweerlieden je ook hebt, ze zullen altijd worstelen.”

Meneer DeLogo hoopte nog steeds op de patriarch.

“Het zijn ongelooflijke bomen”, zei hij. “Ik ben optimistisch.”