Duitsland, de grootste aandeelhouder van de Europese Centrale Bank, stelt voorwaarden aan hulp aan landen met een zware schuldenlast

De grootste aandeelhouder van de Europese Centrale Bank, de Bundesbank, heeft maandag zijn voorwaarden gesteld voor het verlenen van nieuwe steun aan de landen met de grootste schuldenlast in de eurozone, nadat hij zich vorige maand tijdens een spoedvergadering tegen dergelijke hulp had verzet.

Beleidsmakers van de Europese Centrale Bank beloofden tijdens een spoedvergadering op 15 juni meer obligaties te kopen van landen met een zware schuldenlast, zoals Italië, om de groeiende spreiding tussen de leenkosten en Duitsland in te dammen terwijl de centrale bank zich voorbereidt om de rentetarieven te verhogen.

Maar Joachim Nagel, die het volgens bronnen tijdens de bijeenkomst niet eens was met de beslissing, waarschuwde maandag tegen het proberen om de juiste marktspreiding te bepalen, aangezien dat “praktisch onmogelijk” is en het risico loopt dat regeringen zelfgenoegzaam worden.

“Ik waarschuw daarom voor het gebruik van monetaire beleidsinstrumenten om de risicopremie te verlagen, aangezien het vrijwel onmogelijk is om vast te stellen of een uitgebreide spread fundamenteel gerechtvaardigd is”, zei Nagel in een brief.

Kort na Nagel zei de vice-president van de ECB, Luis de Guindos, dat het van cruciaal belang was om financiële fragmentatie tussen de 19-landen van de eurozone te voorkomen als de ECB de rente zou verhogen en de hoge inflatie zou bestrijden – een hot topic in Duitsland.

Het was het eerste duidelijke meningsverschil tussen Nagel en de Europese Centrale Bank onder leiding van Christine Lagarde sinds de eerste aantrad in januari en probeerde een einde te maken aan jarenlang conflict tussen de twee instellingen.

De Europese Centrale Bank probeert de spreads te verlagen door de obligatierendementen van Duitsland en andere Noord-Europese landen te gebruiken om meer Italiaanse, Griekse, Spaanse en Portugese schuld op te kopen. Ook werkt het aan een nieuw instrument om met nieuw geld meer Zuid-Europese obligaties op te kopen.

Hierdoor zal Duitsland waarschijnlijk minder overblijven dan zijn aandeel in de door de ECB aangehouden obligaties, aangezien het onwaarschijnlijk is dat de aankopen van perifere obligaties in de toekomst overeenkomen met grotere aankopen van onderliggend papier, aldus de bronnen.

uitzonderlijke omstandigheden

Nagel stelde zijn voorwaarden om een ​​nieuw anti-proliferatieplan te steunen.

Hij zei dat dergelijke hulp alleen in uitzonderlijke en goed gedefinieerde voorwaarden mag komen – hoogstwaarschijnlijk met betrekking tot landen die fiscaal voorzichtig zijn.

Nagel voegde eraan toe dat het de inspanningen van de ECB om de inflatie terug te dringen of de druk op regeringen om een ​​gezond begrotingsbeleid te voeren, niet mag belemmeren.

“Ongebruikelijke monetairbeleidsmaatregelen tegen de detailhandel kunnen alleen in uitzonderlijke gevallen en onder beperkte omstandigheden worden gerechtvaardigd”, zei Nagel.

Bronnen vertelden Reuters dat het nieuwe instrument om meer Zuid-Europese obligaties te kopen waarschijnlijk met beperkingen gepaard gaat, zoals dat de schuld van het land door de Europese Centrale Bank als houdbaar wordt beschouwd of dat het zich houdt aan de financiële regels en economische aanbevelingen van de Europese Commissie.

In een andere potentiële concessie voor Duitsland, zeiden de bronnen, zal de ECB waarschijnlijk liquiditeit afvoeren door middel van “liquiditeitzuigende” veilingen, in plaats van directe obligatieverkopen die ertoe zouden kunnen leiden dat centrale banken zoals de Bundesbank recordverliezen verkopen.

tegenslag

Beleidsmakers van de ECB die hebben gesproken sinds de bijeenkomst van 15 juni, waaronder de Belg Pierre Wonche en de Nederlander Klaas Knott, twee van de belangrijkste politieke haviken, hebben de belofte van Lagarde om fragmentatie te bestrijden onderschreven.

Dit betekent dat het onwaarschijnlijk is dat Nagels tegenstand een onoverkomelijk obstakel zal blijken te zijn.

Maar het zou een tegenslag zijn voor twee instellingen die proberen samen te leven na een decennium van vetes onder Nagel en Lagarde’s voorgangers – Jens Weidmann en Mario Draghi.

Lagarde heeft de hoofden van de nationale centrale banken meer inspraak gegeven in beleidsvergaderingen, en Nagel heeft zich tot dusverre onthouden van openlijke kritiek op de besluiten.

Maar Nagel is thuis onder druk komen te staan ​​over de hoogste inflatie sinds de jaren zeventig en de perceptie dat het beleid van de Europese Centrale Bank bedoeld is om met schulden beladen landen als Italië en Griekenland te steunen in plaats van de prijzen onder controle te houden.