De ontdekking van een oud roofdier in Nevada herschrijft het verhaal van het kustleven in het Trias

Het werd onlangs ontdekt Trias Het krokodillenverwant laat zien dat pseudoarchosauriërs mondiale kustgebieden bewoonden, wat ons begrip ervan enorm heeft verrijkt Middeleeuwen Mariene ecosystemen.

Onderzoekers hebben iets nieuws ontdekt Classificeren Een uitgestorven familielid van de krokodil uit de Trias Favret-formatie in Nevada, VS. Type, naam penguyguishingassuchos eremikarmenesDe ontdekking onthult dat oude krokodillenverwanten, bekend als pseudoarchosauriërs, tussen 247,2 en 237 miljoen jaar geleden de kustlijnen over de hele wereld in het Midden-Trias domineerden. Deze ontdekking werd gedetailleerd beschreven in een studie die op 10 juli in het tijdschrift werd gepubliceerd Biologische brievenhervormt ons begrip van kustecosystemen tijdens het vroege tijdperk van dinosauriërs.

“Deze opwindende nieuwe soort laat zien dat pseudotypische dinosaurussen tijdens het Midden-Trias wereldwijd kusthabitats bezetten”, aldus Dr. Nate Smith, hoofdauteur van het artikel, en Gretchen Augustin, directeur en curator van het Dinosaur Institute van het Los Angeles County Museum of Natural. Geschiedenis.

Het detecteren van valse diversiteit

De meeste fossielen uit de oostelijke Panthalasan-oceaan van het Trias, waartoe ook de Favret-formatie behoort, zijn fossielen van zeedieren zoals ammonieten of zeereptielen zoals de gigantische ichthyosauriër. slecht. Jongekamer. Daarom de ontdekking van nieuw beschreven terrestrische soorten B. Eremikarmenis Het was volkomen onverwacht.

“Onze eerste reactie was: ‘Wat is er in hemelsnaam aan de hand?’ We hadden verwacht dat we dingen als zeereptielen zouden vinden,” zei Dr. Nicole Klein, co-auteur van het onderzoek aan de Universiteit van Bonn. “We konden niet begrijpen hoe een landdier dat kon zo ver op zee belanden tussen ichthyosauriërs en ammonieten. Pas nadat ik het bijna volledig uitgeruste exemplaar had gezien, raakte ik ervan overtuigd dat het een echt landdier was.

Kaart van de oceanen van het Midden-Tertiair en beschreven archosauriërs uit oostelijke kustomgevingen (gele stippen), evenals de nieuwe soort B. eremicarminis van de Panthalasan-kust (rode ster). Auteursrecht: Nate Smith

Evolutionaire inzichten uit fossiele vondsten

Dergelijke archosauriërs zijn ontdekt in fossiele bedden van de oevers van de oude Tethys-oceaan, maar dit is de eerste kustvertegenwoordiger van de Panthalasan-oceaan en het westelijk halfrond, waaruit blijkt dat deze krokodilverwanten aanwezig waren in kustgebieden over de hele wereld tijdens de Midden Trias. Interessant genoeg komen deze kustsoorten niet allemaal uit dezelfde evolutionaire groep, wat erop wijst dat parasauridiërs (en archosauriërs in bredere zin) zich onafhankelijk aanpasten aan het leven langs de kustlijn.

“Eigenlijk is het alsof een groep zeer verschillende groepen archosaurussen besloten om tijdens het Midden-Tertiair het water in te duiken. Wat interessant is, is dat het er niet op lijkt dat veel van deze ‘onafhankelijke experimenten’ tot een bredere verspreiding van semi-aquatisch gebied hebben geleid. groepen”, zei hij.

B. eremicarminis-monster a) Overzicht van het skelet; b) Het skelet in kleur interpreteren. Auteursrecht: Foto door Stephanie Abramovich; Tekening door Dr. Nicole Klein

Het ontdekken van oude aanpassingen en varianten

Tijdens het Tertiair ontstonden archosauriërs, de ‘heersende reptielen’, die zich in twee groepen splitsten met twee overgebleven vertegenwoordigers: vogels, afstammelingen van dinosauriërs en krokodillen (krokodillen, gaviale krokodillen), afstammelingen van pseudoarchosauriërs zoals B. EremikarmenisHoewel de hedendaagse krokodillen zo veel op elkaar lijken dat de meeste mensen zich erdoor kunnen vergissen, verschilden hun oude verwanten enorm in grootte en levensstijl. De evolutionaire relaties tussen oude en moderne krokodillen waren aanzienlijk verschillend. B. Eremikarmenis De resultaten van het bestuderen van verschillende soorten reptielen en hun verwanten geven aan dat pseudo-reptielen zeer snel een aanzienlijke diversificatie bereikten na de massale uitsterving aan het einde van het Perm – waarvan de omvang nog moet worden ontdekt in het fossielenbestand.

“Het toenemende aantal recente ontdekkingen van Susuchians uit het Midden-Tertiair suggereert dat er vroeg in de geschiedenis van de groep een niet gewaardeerde hoeveelheid morfologische, ecologische en experimentele diversificatie plaatsvond, terwijl een groot deel van de publieke belangstelling voor het Tertiair gericht was op de oorsprong van dinosauriërs, Susuchians Zij waren eigenlijk degenen die aan het begin van de middeleeuwen interessante dingen deden”, zei Smith.

Verken de omgeving B. Eremikarmenis

De nieuwe soort bevestigt de veelheid van deze oude reptielen tijdens de Tertiaire periode, van reuzen zoals Mambawakali ruhuhu tot kleinere dieren zoals die onlangs zijn beschreven B. Eremikarmenis, die waarschijnlijk een lengte van ongeveer 1,5 tot 1,8 meter bereikte. Hoe hoog is hij precies? B. Eremikarmenis Het is nog steeds niet bekend hoe hij langs de kusten leefde. Er zijn slechts een paar elementen van de schedel van het individu gevonden, en enig bewijs van hoe het dier zich voedde en jaagde ontbreekt ook. Het meest voor de hand liggende is dat B. Eremikarmenis Waarschijnlijk zit hij vast vlakbij de kust. De goed bewaarde ledematen zijn goed ontwikkeld zonder enig teken van waterleven zoals vinnen of veranderde botdichtheid.

Het onderzoeksteam wilde een naam kiezen die respect had voor de inheemse bevolking van het Augusta-gebergte waar het exemplaar werd gevonden, dus raadpleegden ze een lid van de Fallon Paiute Shoshoni-stam om een ​​geschikte naam te bepalen. “Bingwe-Gwechinga”, een Shoshoni-woord dat “vissen” betekent, werd gecombineerd met het Griekse woord voor Sobek, de Egyptische god met het krokodillenhoofd, om het nieuwe geslacht te bedenken, penguyguishingassuchos. Opgegeven achternaam Eremikarmenis Dit woord vertaalt zich naar ‘Desert Song’, ter ere van twee NHMLAC-aanhangers die een passie hadden voor paleontologie en opera in het zuidwesten. Het is dus de bedoeling dat de volledige naam grofweg vertaald wordt naar “Desert Song of the Crocodile Hunter.”

Referentie: “Een nieuwe sockeye uit de Favret-formatie in Nevada onthult dat archosauriërs kustgebieden wereldwijd bezetten tijdens het Midden-Tertiair” door Nathan D. Smith, Nicole Klein, B. Martin Sander en Lars Schmtz, 10 juli 2024, Biologische brieven.
DOI: 10.1098/rsbl.2024.0136