De Hiawatha-krater is zeer goed bewaard gebleven, hoewel het gletsjerijs ongelooflijk effectief was bij erosie. Zijn toestand heeft de geruchten aangewakkerd dat de meteoriet mogelijk nog maar 13.000 jaar geleden is ingeslagen.
De krater, die een van de grootste ter wereld is, is echter definitief gedateerd – en is veel ouder. In feite stortten ze neer op de aarde een paar miljoen jaar nadat de dinosauriërs uitstierven, ongeveer 58 miljoen jaar geleden.
“Het lokaliseren van de krater was bijzonder moeilijk om te kraken, dus het is zeer bevredigend dat twee laboratoria in Denemarken en Zweden, die verschillende dateringsmethoden gebruiken, tot dezelfde conclusie zijn gekomen. Als zodanig ben ik ervan overtuigd dat we de daadwerkelijke krater hebben geïdentificeerd”, zei Michael Storey, hoofd geologie van het Museum of History.Normal in Denemarken, in een persbericht: “De leeftijd, die veel ouder is dan veel mensen eerder dachten.”
Toen de asteroïde de Noordpool raakte, was de Noordpool bedekt met regenwouden met temperaturen van rond de 20°C. Storey, die de auteur was van een nieuw artikel over de krater, gepubliceerd in Science Advances, zei dat de lokale bevolking krokodillen, schildpadden en primitieve nijlpaardachtige dieren zou hebben omvat.
De Hiawatha-inslagkrater kan Washington, DC inslikken en is ongeveer 90% groter dan ongeveer 200 eerder bekende inslagkraters op aarde.
Het is nog niet bekend of de meteoriet die Groenland insloeg het mondiale klimaat op dezelfde manier ontwrichtte als de 200 kilometer brede asteroïde die ongeveer 8 miljoen jaar geleden de vorming van de Chicxulub-krater in Mexico veroorzaakte – die de dinosauriërs heeft uitgeroeid -. Maar de Groenlandse meteoriet Het zou het planten- en dierenleven in de omgeving vernietigen.
Tot nu toe hebben onderzoekers zand en rotsen verzameld van rivieren die uit de gletsjer stromen. Deze monsters waren opgewarmd door de inslag van de meteoriet. Ze werden gedateerd met behulp van technieken die het natuurlijke verval detecteren van natuurlijke langlevende radioactieve isotopen die in het gesteente worden gevonden.
Kristallen van het mineraal zirkoon dat in het gesteente wordt gevonden, zijn gedateerd met behulp van uranium- en looddatering. Uraniumisotopen beginnen te vervallen wanneer zirkoon kristalliseert en transformeert in loodisotopen met een constante en voorspelbare snelheid. De techniek duidde een datering aan van ongeveer 58 miljoen jaar geleden.
De zandkorrels werden verwarmd met een laser en de onderzoekers maten de afgifte van argongas veroorzaakt door het verval van een zeldzame maar natuurlijk voorkomende radioactieve isotoop van kalium, bekend als K-40.
“De halfwaardetijd van K-40 is uitzonderlijk lang (1250 miljoen jaar), wat het ideaal maakt voor het dateren van diepe geologische gebeurtenissen zoals de leeftijd van de asteroïde Hiawatha,” zei Storey.
De technologie suggereerde een tijdsbestek dat vergelijkbaar is met een meteoorinslag.
Co-auteur Nikolaj Krog-Larsen, de professor aan het GLOBE Institute van de Universiteit van Kopenhagen die de krater voor het eerst ontdekte, zei.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”