Meer dan ooit is COVID-19 een epidemie voor ouderen, ouderen en mensen met reeds bestaande aandoeningen. Er is echter een verontrustende tendens bij het management en de media om de crisis te generaliseren en te versterken in plaats van deze te contextualiseren op basis van bekende gegevens.
Sinds het begin van de pandemie is het duidelijk dat COVID-19 bijzonder ernstig is voor welomschreven groepen – bijna alle sterfgevallen en de meeste ziekenhuisopnames waren onder mensen ouder dan 65 jaar en/of mensen met onderliggende medische problemen. Mensen van 65-74, 75-84, 85 jaar en ouder vormen respectievelijk 10, 5 en 2 procent van de bevolking. Maar ze vertegenwoordigen 22, 27 en 30 procent van de totale Amerikaanse COVID-19-sterfgevallen. Een systematische herziening van de leeftijdsspecifieke sterftecijfers voor infecties bij kinderen en jongvolwassenen zeer laag (0,002 procent op de leeftijd van 10 en 0,01 procent op de leeftijd van 25) maar sterk stijgen met de leeftijd tot 0,4 procent op 55-jarige leeftijd en 1,4 procent op 55-jarige leeftijd 65, 4,6 procent op 75-jarige leeftijd en 15 procent op 85-jarige leeftijd.
anders heroverwegen, uitgevoerd voor de Wereldgezondheidsorganisatie door de bekende epidemioloog John Iannidis, ontdekte dat het gemiddelde infectiesterftecijfer 0,27 procent is, maar het gemiddelde infectiesterftecijfer is slechts 0,05 procent voor mensen onder de 70 jaar.
Vijfennegentig procent van de patiënten is opgenomen in het ziekenhuis vanwege COVID-19 Had ten minste één onderliggende medische aandoening. Het risico op overlijden nam snel toe met het aantal gevallen. Het relatieve risico op overlijden in vergelijking met patiënten zonder medische aandoeningen was 1,53 keer hoger voor patiënten met één aandoening, 2,55 voor patiënten met 2-5 gevallen en 3,29 voor patiënten met 5-10 aandoeningen. Deze aandoeningen komen vaker voor met de leeftijd.
De risicogroepen veranderden niet tijdens de laatste boom met de deltavariabele die begon rond begin juli en piekte en ongeveer twee maanden later begon te dalen. De Ouderen rekenen nog steeds Het aandeel van Black in de COVID-19-sterfgevallen in deze periode.
Wat is veranderd sinds het begin van de pandemie, is dat meer dan 80 procent van de bevolking is gevaccineerd of natuurlijke immuniteit heeft als gevolg van infectie en herstellende van COVID-19. Ongeveer tweederde van de in aanmerking komende populatie (12 jaar en ouder) is volledig gevaccineerd. In de risicogroep van 65 jaar en ouder werd 83 procent volledig gevaccineerd en nog eens 10 procent kreeg minimaal één dosis die een goede bescherming bood, zij het minder dan de twee volledige doses.
Het goede nieuws is dat vaccins zeer beschermend blijven. COVID-19-vaccins verminderen het risico op infectie aanzienlijk, zij het niet in dezelfde mate bij de delta-variant als bij de vorige varianten. Maar vaccins blijven krachtige bescherming bieden tegen ernstige ziekte en overlijden door COVID-19 – ook al is delta het populairdere alternatief geworden, Niet-gevaccineerde mensen hadden 10 keer meer kans Van mensen die zijn ingeënt om in het ziekenhuis te worden opgenomen of te overlijden. En studies Geeft aan dat natuurlijke immuniteit even goed of beter is dan vaccinimmuniteit.
COVID-19 blijft een ernstig probleem voor de volksgezondheid, maar is grotendeels een crisis voor degenen die geen vaccin of natuurlijke immuniteit hebben en de kwetsbare groepen. Algemene mandaten en verzachtende maatregelen – zoals maskers en sociale afstand – moeten meer gericht zijn op mensen die echt risico lopen.
Joel Zinberg, MD, MD, is een senior fellow bij het Competitive Enterprise Institute en universitair hoofddocent klinische chirurgie aan de Icahn Mount Sinai School of Medicine in New York.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”