Toen de Nederlanders wanhopig werden, kozen ze voor een optie die helemaal niet op totaalvoetbal leek.
Hun eerste plan was om nergens te komen, dus schakelden ze de grote man in.
De grote man was Wout Weghorst, die de vaste volgers van het Engelse voetbal zich misschien herinneren als een gewillige maar beperkte middenspits die niet veel doelpunten maakte voor Burnley en in de Premier League in zeventien wedstrijden helemaal geen doelpunt scoorde. Tijdens zijn huurperiode voor een half seizoen van Burnley aan Manchester United.
Misschien was de rol van Weghorst op die vreugdevolle avond voor Nederland een bewijs van het verschil tussen de populaire perceptie van het Nederlandse voetbal en de realiteit van het huidige nationale team onder leiding van Ronald Koeman.
Daarentegen zouden Engelse voetballers zich misschien iets moeten realiseren van de tegenstanders die hen woensdag in de halve finales van Euro 2024 te wachten staan. Want dit is niet het traditionele Nederlandse team.
Misschien ken je het scenario. In elk toernooi is het hetzelfde: de verwijzingen naar de passes van Johan Cruijff, het schot van Marco van Basten in de finale van het EK van 1988, en alle arrogante nostalgie naar de tijd dat het team dat de oranje shirts droeg, werd bekritiseerd vanwege hun schijnbare overtuiging dat het verliezen van de bal was een zonde.
Maar de waarheid is dat hun moderne team glorie probeert te vinden met een ander type speler.
Ga dieper
Johan Cruyff en prachtige graphics die het moderne voetbal illustreren
Laten we eens kijken naar het voormalig Nederlands elftal dat in 2004 op het EK de halve finale bereikte. De ploeg zat vol met sterren. Edwin van der Sar was de doelman. Jaap Stam bewaakte de verdediging. Philip Cocu droeg de aanvoerdersband. We kunnen nog wel even praten over Arjen Robben op de flank, Clarence Seedorf op het middenveld, Edgar Davids, die ingrijpt bij de counteraanvallen, en Ruud van Nistelrooy, die kansen grijpt. Laten we de namen eens een voor een bekijken, en het zal ons niet verbazen dat we lang over het Nederlandse voetbal hebben gesproken.
Maar dat is twintig jaar geleden, en hun huidige selectie spelers bevat niet meer hetzelfde soort sterren. Of met andere woorden: hoeveel Koeman-spelers zullen een gecombineerde selectie van Engeland en Nederland vormen?
Ja, Virgil van Dijk, en Xavi Simons ook, gezien zijn elegante prestaties tijdens dit toernooi. Maar veel andere spelers zullen de publieke stemming niet ontvangen. Memphis Depay, de ster van de Nederlandse aanval, zal niet op de lijst staan.
Xavi Simons (Martin Rickett/PA Images via Getty Images)
Maar misschien heeft deze huidige generatie spelers nog andere kwaliteiten die niet altijd duidelijk naar voren zijn gekomen bij het Nederlands elftal sinds die ene keer, tijdens het EK van 1988, toen ze al dat kostbare vermogen konden omzetten in een toernooizege.
Koeman merkte zaterdag na de 2-1 overwinning van Nederland op Turkije in de kwartfinales op dat hij in de halve finales van het toernooi een “klein land” leidde vergeleken met de andere landen – Engeland, Spanje en Frankrijk. Dit is een punt dat vaak over het hoofd wordt gezien, aangezien we het hebben over een land waarvan de bevolking, om het in context te plaatsen, ongeveer een vijfde van de omvang is van het gastland van dit toernooi.
Het is waar dat Nederland net als Engeland het gevoel heeft een van de ploegen te zijn geworden die geen grote prestaties neerzet op grote toernooien. Maar een van de ploegen die woensdag in Dortmund de halve finales bereiken, is een land met zo’n 17,5 miljoen inwoners. Het andere team, gecoacht door Gareth Southgate, heeft ongeveer 56 miljoen inwoners.
Maar vooral sprak Koeman over het belang van het hebben van een “groot hart” in de sport en hoe zijn spelers precies dat lieten zien tegen een Turkse ploeg die alles, werkelijk alles, gaf om iets bijzonders te bereiken.
Ga dieper
Cody Jacobo is de beste Nederlandse speler op het EK, kan Arne Sloat hetzelfde doen voor Liverpool?
Koeman legde uit dat dit te wijten was aan de kritiek die bij andere gelegenheden op hen was gericht omdat ze niet dezelfde geest, verlangen, geest, solidariteit of iets dergelijks toonden als andere landen in het voetbal. Maar dat gebeurde hier niet, toen het moeilijk was om alle reddingen en reddingen te tellen tijdens de laatste periode van langdurige druk toen Turkije bijna in razernij aanviel in een poging de gelijkmaker te maken.
Hoe kan iemand de moderne houding van de Nederlandse ploeg in twijfel trekken na een bijna heroïsche uitdaging in de laatste uitwisselingen, waarbij rechtsback Denzel Dumfries zichzelf nauwelijks van de grond kon tillen vanwege de fysieke inspanning die dat kostte?
(Odd Andersen/AFP via Getty Images)
Stefan de Vrij, die de gelijkmaker scoorde, vatte het na de wedstrijd samen met de woorden: “Dit team weet hoe je samen moet lijden.”
En daar was Wighurst: met uitgestrekte armen begon hij aan een overwinningsmars die begon op de helft van zijn team en eindigde voor de fans van zijn land aan de andere kant van het veld.
Weghurst’s deelname aan de tweede helft hielp de wedstrijd op zijn kop te zetten. Door zijn komst kreeg Nederland een grotere aanwezigheid in de aanval, en hoewel Nederland zich verzette tegen elke mogelijkheid om de bal in zijn richting te schieten, veranderde het het verloop van de wedstrijd in zijn voordeel.
Bovendien redde hij met een briljante redding in zijn strafschopgebied ook nog een vrijwel zekere kans op een tweede Turks doelpunt.
Weghorst, nog steeds speler van Burnley, werd vorig seizoen uitgeleend aan Hoffenheim, waar hij 28 Bundesliga-optredens maakte en zeven doelpunten maakte. Nu hij in iets meer dan een maand 32 wordt, suggereert zijn carrièrerecord ook dat hij een betere speler is dan hij liet zien voor zijn twee Engelse clubs, aangezien hij in de periode 2021/2022 en 2022/23 slechts twee Premier League-doelpunten maakte in 37 wedstrijden. seizoenen.
Hij is misschien niet een van de bekende oranjetruidragers. Maar wat is het belang hiervan op die momenten?
Afgezien van alle voetbalsnobisme was er eigenlijk wel iets fascinerends aan het zien hoe de grote man liet zien hoe dit Nederlandse team zich heeft ontwikkeld.
Je kunt je voorstellen dat hij het idee leuk vindt om de komende dagen hetzelfde te doen tegen Engeland.
Ga dieper
Euro 2024 Dag 23: De waterfles is de “cheatcode” voor Engeland, en kunnen Nederlanders tot het uiterste gaan?
(Bovenste foto: Justin Setterfield/Getty Images)
“Denker. Liefhebber van eten. Woedend bescheiden musicaholic. Levenslange ontdekkingsreiziger. Twitter-liefhebber. Professionele student.”