San Francisco-expert zegt ‘gevoelig voor aardbevingen’
De ijskappen op aarde smelten met recordsnelheden. Gegevens van de Wereld Meteorologische Organisatie op de dag dat de COP26-top over klimaatverandering begon, toonden een recorddaling van het zee-ijs, toen de Arctische zee snel smolt voordat hij in augustus afnam. In augustus regende het voor de eerste keer ooit, gedurende enkele uren, op de top van de Groenlandse ijskap. De luchttemperatuur lag negen uur lang boven het vriespunt, terwijl de temperatuur over de hele wereld steeg.
2015-2021 worden de zeven warmste jaren ooit gemeten, en de zeespiegel is de afgelopen acht jaar elk jaar met 4,4 mm gestegen als gevolg van het verlies van ijsmassa door gletsjers en ijskappen.
Het vertoont ook geen tekenen van vertraging.
Door het enorme gewicht van de ijskap zakt een deel van de korst eronder weg, alsof je in een tube tandpasta knijpt.
Wanneer je in de tandpasta knijpt, neemt deze af en wanneer je de druk wegneemt, stijgt deze weer.
De laatste ijstijd heeft nog steeds stilletjes invloed op alles wat we vandaag zien en weten, inclusief het aardoppervlak.
Lees verder: Apocalypswaarschuwing: NASA-satellieten detecteren een vreselijke atmosfeer
De ijskappen op aarde smelten sneller dan ooit tevoren. (Afbeelding: Getty)
Laaggelegen eilanden worden bedreigd door zeespiegelstijging. (Afbeelding: Getty)
De enorme ijskappen, duizenden meters dik, omvatten de Laurentide-ijskap, de Cordilleran-ijskap en nog veel meer.
Hun gewicht verplaatste de onderliggende aardkorst en zorgde ervoor dat de elastische mantel vervormde en naar buiten vloeide, waardoor de vorm van de aarde veranderde terwijl andere gebieden zouden stijgen om te compenseren voor het wegzakken onder de ijskappen, zoals bij een tube tandpasta.
Schotland was een van de plaatsen waar het zonk, terwijl een groot deel van de kust van Engeland zou stijgen in gebieden die “pulsen” worden genoemd.
Het land dat eerder werd gewogen, stijgt nu in een proces dat bekend staat als statisch evenwicht – de botten van een oude walvis werden gevonden op een verhoogd strand in Noorwegen dat nu 40 meter boven de zeespiegel ligt.
Ook Schotland zit in de lift. Ondertussen zakt Engeland geleidelijk weg in de Noordzee.
De mantel bevindt zich tussen de zeer hete aardkern en een dunne buitenlaag, de korst. (Afbeelding: Getty)
In delen van Alaska ontstaat een ‘nieuw land’.
Een artikel in de New York Times in 2009 meldde dat een gezin een golfbaan met negen holes kon bouwen op het land dat uit de zee kwam.
Maar naarmate de aarde terugkaatst, kan het “aardbevingen en slapende vulkanen opnieuw doen ontwaken”, volgens een studie uit 2008 gepubliceerd in Earth and Planetary Science Letters.
Aardbevingen worden meestal gevonden in de buurt van plaatgrenzen.
Maar grote aardbevingen binnen de plaat vinden plaats tot ver buiten de huidige limieten, waaronder de aardbeving met een kracht van 5,8 in Virginia in 2011, of de reeks aardbevingen in New Madrid die de Verenigde Staten in de 19e eeuw deed schudden.
mis niet:
De ziekte van Alzheimer neemt een hoge vlucht, aangezien onderzoek suggereert dat één vitamine ‘zou kunnen beschermen’ [DISCOVERY]Waarschuwing in Chicago toen de stad met de grond “zonk” [INSIGHT]Wetenschappers waarschuwen dat het wrak van het Tweede Wereldoorlog-schip “Sam” een milieuramp bedreigt [WARNING]
De schedel van een oude walvis werd 40 meter boven zeeniveau gevonden. (Afbeelding: Getty)
De neerwaartse druk op de platentektoniek wordt opgeheven zonder dat er grote gletsjers aanwezig zijn, zodat reeds bestaande fouten opnieuw kunnen worden geactiveerd.
“De gletsjerbelasting verhinderde dat kleine aardbevingen tektonische stress vrijgaven”, vertelde Eric Evins in 2015 aan Smithsonian Magazine.
Wetenschappers speculeerden dat de aardbevingen in New Madrid plaatsvonden in een gebied waar hete, gesmolten rots onder de aardkorst probeerde door te breken, maar dit niet kon doen vanwege het gewicht van de ijskappen die er waren.
Nu de ijskappen zijn gesmolten, kan de mantel weer drijven.
Daarom spelen zowel statische isometrische rebound als tektonische activiteit uit het verleden een belangrijke rol bij de interne aardbevingen die worden waargenomen in delen van Canada en de VS.
IJsland heeft de afgelopen jaren te maken gehad met een aantal ernstige uitbarstingen. (Afbeelding: Getty)
Als bestaande ijskappen, zoals die op Groenland, blijven smelten, kan dat meer aardbevingen veroorzaken.
En Andrea Hempel, van het Geologisch Instituut van de Universiteit van Hanover, waarschuwde in een rapport uit 2010 gepubliceerd door de Royal Society: “Toekomstig ijsverlies kan leiden tot aardbevingen van onmiddellijke tot grote omvang als de korst onder de recente ijskap foutgevoelige fouten.”
Professor Bill McGuire vertelde in 2012 in de podcast Science van The Guardian dat deze aardbevingen in de nabije toekomst niet zullen plaatsvinden.
Hij zei: “Niet aan het einde van deze eeuw, nee.”
Hij waarschuwde echter: “Als we niet snel handelen, zal de aarde de komende 70 tot 100 jaar met kracht terugkeren tot ware wraak.”
Onderzoek gepubliceerd in 2007 in het International Geophysical Journal vond een verband tussen smeltende ijskappen en magmastromen die uit de aarde komen, hoewel het onduidelijk blijft waarom de een de ander veroorzaakt.
IJsland heeft de afgelopen jaren echter verschillende grote vulkaanuitbarstingen gehad, wat ongebruikelijk is voor de regio.
Een studie, gedetailleerd in het boek “Geodynamic Iceland” uit 2006, gaf aan dat gletsjers een beperkte vulkanische activiteit hebben.
De studie zei dat continu smelten 20 tot 30 keer meer kans heeft om vulkaanuitbarstingen te veroorzaken in gebieden zoals IJsland en Groenland.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”